Κείμενα από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

  Ιούλιος 2011 (4 άρθρα)

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   155 ή βαρβαρότητα

   3 Ιουλίου 2011, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 

 

   Όσοι εκ των αναγνωστών της στήλης θα ήθελαν να αισθανθούν επ' ολίγον ισάξιοι του Μπιν Λάντεν ή του Ντον Κορλεόνε, δεν έχουν παρά να συντάξουν την δήλωση του "πόθεν έσχες" και, όπως προβλέπεται, να την καταθέσουν στην "Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας". Προφανώς όσους ο νόμος υποχρεώνει να καταθέσουν την ως άνω δήλωση τους θεωρούμε προαγωγούς, εκβιαστές, ληστές, φονιάδες και χρηματοδότες της "Αλ-Κάιντα", των "Ερυθρών Ταξιαρχιών" και της "17 Νοέμβρη". Και αυτές οι υποψίες όχι μόνο βαραίνουν τους Δημοσίους Υπαλλήλους –οφείλουν να καταθέσουν την εν λόγω δήλωση- μας πείθουν απολύτως πως οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο συμπεριφέρονται σαν κοπρίτες, όπως τους χαρακτήρισε ο γενναίος κ. Πάγκαλος, πρώην ηγετικό στέλεχος της "Κίνησης Γρηγόρης Λαμπράκης", αλλά –όπως αποδεικνύουν οι τελευταίες μουρλές δηλώσεις του- και γνήσιος απόγονος του Θ. Πάγκαλου, δικτάτορα και ένθερμου υποστηρικτή των "Ταγμάτων Ασφαλείας".
   Και αφού ως οπαδοί του κινήματος "Δεν πληρώνω" κερδίσαμε παρανόμως 22,5 ευρώ (ενώ ο αντιπρόεδρος απέκτησε τα 80 του ακίνητα ως μέλος των Λαμπράκηδων) και επειδή χρηματοδοτήσαμε την τρομοκρατία αγοράζοντας μέσα σ' ένα χρόνο μια χύτρα ταχύτητας, 5 γκαζάκια, ένα κιβώτιο μπύρες και 100 λίτρα βενζίνη, κατατρεγμένοι από τις Ερινύες αναζητούμε συγχώρεση και έλεος στο φιλάνθρωπο κυβερνητικό έργο, στο μεσοπρόθεσμο και στον εφαρμοστικό νόμο.
   Χρωστάμε πράγματι αιώνια ευγνωμοσύνη στους 155 εθνικόφρονες βουλευτές, επειδή εμφορούμενοι από πατριωτισμό υπερψήφισαν το μεσοπρόθεσμο και μέσω της οικονομικής ύφεσης μας οδηγούν στη λιτή αφθονία και στην αποανάπτυξη, σύμφωνα με τα οράματα του Σερζ Λατούς και του Κορνήλιου Καστοριάδη. "Το ποτάμι της κατανάλωσης ξεχείλισε, πλημμύρισε τα πάντα και τώρα αφήνει πίσω του τον βάλτο της ύφεσης" έλεγε πρόσφατα στην "Καθημερινή" ο καθηγητής του Paris-Sud (Orsay) Σερζ Λατούς. "Οι σύγχρονες κοινωνίες είναι θεμελιωμένες πάνω στην απόλυτη έλλειψη του μέτρου, γι' αυτό διαπράττεται ύβρις με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Κυρίαρχη αρετή είναι η απληστία. Το ζητούμενο σήμερα είναι το ευ ζην. Και τίθεται επιτακτικά το δίλλημα: αποανάπτυξη ή βαρβαρότητα;"
"Βασιζόμενος σε αυτά" έλεγε στην Βουλή ο νέος Υπουργός Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής Μαδιάμ κ. Παπακωνσταντίνου "θα κάνω ότι μπορώ για να προχωρήσουμε στην πράσινη Ανάπτυξη. Με κεφαλαίο Α. Και να ανοίξουμε μια συζήτηση όχι μόνο για το τι είναι δάσος αλλά και τι θέλουμε να είναι δάσος".
   Αγαπητοί αναγνώστες, αφού σε προηγούμενα "Λοιμώδη" χαρακτηρίσαμε ανεπιτυχώς τους κυβερνώντες ως οπαδούς του Έρασμου, του Μάλθους ή του Σοπενχάουερ, συμπεραίνουμε εν τέλει πως οι τύχες της χώρας καθορίζονται από μια σχολή κλασσικών μελετητών του Ελισαβετιανού θεάτρου. Πράγματι, εξ' όσων γνωρίζουμε, μόνο το δάσος του Μπέρνθαμ στον "Μάκβεθ" του Σαίξπηρ είχε διαφορετική, εξόχως απρόβλεπτη συμπεριφορά συγκρινόμενο με τα ομοειδή του. Και όταν αξιώθηκε να συζητηθεί η φύση του από τους ήρωες του θεατρικού έργου, πολλά χρόνια πριν την Ericson, τη Nokia και την Motorola το δάσος του Μπέρνθαμ αποδείχτηκε κινητό. Για τούτο λοιπόν και για να μην βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων εκπλήξεων όπως ο αιμοσταγής Σκώτος, ο κ. Παπακωνσταντίνου προτείνει να συζητήσουμε τη φύση του ελληνικού δάσους. Και επειδή οι ελληνικοί δρυμοί δεν μετακινούνται, όσοι δεν πυρπολούνται μεταμορφώνονται σε οικισμό παραθεριστών, σε βιομηχανικά πάρκα, σε τρύπες του γκολφ ή ξενοδοχειακά συγκροτήματα της ιδιωτικής πολεοδομίας. Και εάν αναρωτηθήκατε πού θα βρεθούν οι πελάτες εν μέσω παγκόσμιας κρίσης για τα ξενοδοχειακά μεγαθήρια, διαβάστε τι γράφει ο Τζων Λε Καρέ στο "Σινγκλ και Σινγκλ": "Δεν χρειάζεσαι καν πελάτες για τα μπανγκαλόους, τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο! Δεν χρειάζεσαι αληθινούς πελάτες. Εμφανίζεις ανύπαρκτους πελάτες επί δώδεκα ολόκληρους μήνες, το φαντάζεσαι; Ιδεατούς πελάτες που πληρώνουν εκατομμύρια τη βδομάδα σε καταστήματα, ξενοδοχεία, ντίσκο, εστιατόρια και μπανγκαλόου! Τα λεφτά κατευθείαν από τον χαρτοφύλακά σου, μέσα από τα βιβλία της εταιρείας, σε νόμιμους λογαριασμούς σε ευρωπαϊκές τράπεζες. Τα αρχεία άψογα από κάθε άποψη για τον μελλοντικό αγοραστή των μετοχών! Και ποιος είναι ο αγοραστής; Εσύ! Ποιος είναι ο πωλητής; Εσύ! Πουλάς στον εαυτό σου και αγοράζεις από τον εαυτό σου, όλα νόμιμα."
   Όλα νόμιμα!    

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

   Μπουσέ και Πεκυβάρ

   10 Ιουλίου 2011, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 

 

   
   Την αυλαία των κλειστών επαγγελμάτων έριξε προ μηνός ένα ιστορικό πλέον κείμενο με θέμα "την δραματική κατάσταση του τόπου", υπό τον τίτλο "τολμήστε" και υπογεγραμμένο από 32 παραλλαγές του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου. Μας δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία να θαυμάσουμε τον Πεταλωτή-ακαδημαϊκό, τον Πεταλωτή-συγγραφέα, τον Πεταλωτή-μουσικοσυνθέτη, τον Πεταλωτή-επιστήμονα και τον απολαύσαμε καθ' ον τρόπο μας τέρπει ο Καραγκιόζης-μάγειρας, ο Καραγκιόζης-γιατρός ή ο καραγκιόζης-καπετάνιος. Και, ακολουθώντας το ως άνω παράδειγμα του πνευματικού κόσμου, οι άνθρωποι του μόχθου κατάργησαν τα προνόμια των συντεχνιών και προέβησαν σε επαγγελματικές ανακατατάξεις, προκειμένου οι σκληροτράχηλοι άνδρες του παρακράτους να εκτελέσουν καθήκοντα αστυνομικών και οι γενναίοι των σωμάτων ασφαλείας να αναλάβουν χρέη δυνάμεων κατοχής. Παράλληλα, γραφεία μεταφορών μοιράζουν εφημερίδες, ζαχαροπλαστεία υποκαθιστούν τα περίπτερα και συνταξιούχοι αστυφύλακες οδηγούν ταξί, ούτως ώστε η αβάσταχτη βιοπάλη να μεταμφιεσθεί σε ευχάριστο πάρεργο μειωμένων προσδοκιών, ασήμαντων επιδόσεων και ελάχιστων αποδοχών.
   Αναφέραμε τον πρωταγωνιστή του θεάτρου σκιών επειδή βασικό θέμα των κωμωδιών του αποτελεί η κατάργηση των κλειστών επαγγελμάτων. Στα έργα του ρεπερτορίου του προσθέτουμε στα όσα ονομάσαμε τον Καραγκιόζη-φούρναρη, τον Καραγκιόζη-γραμματικό, τον Καραγκιόζη-πολιτευτή, τον Καραγκιόζη-δάσκαλο και τον Καραγκιόζη-λήσταρχο.
   Αναρίθμητες –σχεδόν όσες και οι εβδομαδιαίες τους φυλλάδες- είναι οι εισβολές χαρακτηριστικών τύπων των κόμικς στα μυστικά των κλειστών επαγγελμάτων. Θα καταγράψουμε μόνο την προσπάθεια που αενάως αποτυγχάνει: Τον καταδικασμένο αγώνα για την παραβίαση του απροσπέλαστου επαγγέλματος του χαλίφη από τον κακό, ποταπό και αχρείο βεζίρη.
   Ομοίως, όσα και οι κόκκοι της άμμου είναι τα επαγγελματικά κάστρα που το 'να μετά το άλλο πέφτουν στα χέρια του Μπάστερ Κήτον, του Τσάρλι Τσάπλιν, του Χάρολντ Λόυντ, του Σταν Λώρελ και του Όλιβερ Χάρντυ. Διαβάστε για παράδειγμα: Μηχανοδηγός, σιδεράς, εντομολόγος, λεγεωνάριος, κηπουρός, νυχτοφύλακας, κουρέας, γιατρός, ταχυδακτυλουργός, γαλατάς, λογιστής (πληρώνομαι με τη λέξη), σοφέρ, μάγειρας, σερβιτόρος, μπάτλερ… Και ο κατάλογος που στοιχειοθετήσαμε με τη βοήθεια του υπολογιστή είναι προφανώς ελλιπέστατος, αφού απουσιάζει ο χρυσοθήρας του Τσάπλιν.
   Όσον αφορά το κλασσικό θέατρο, αφού ρίξουμε μια ματιά στις εκδοχές του υπηρέτη, του Σκαπίνου δηλαδή, του Σγαναρέλου, του Φέστα ή του Σαχλώτου, θα σταθούμε σε μια υπέροχη ανατροπή: Στο "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" η συντεχνία των μαστόρων παίζει θέατρο. Ο Στημόνης, ο Ροκάνης κι ο Σφυρής εισβάλλουν στον θίασο του Σαίξπηρ, πράγμα καθόλου παράδοξο για τον θεατή της Ελισαβετιανής εποχής, αφού το συνάφι των μαστόρων συνήθιζε να αναπληρώνει τους ηθοποιούς.
   Ακόμα ένα παράδειγμα διάρρηξης των κλειστών επαγγελμάτων κατά συρροήν. Τη φορά αυτή από την λογοτεχνία. "Δυο αντιγραφείς που εργάζονται στο Παρίσι γνωρίζονται τυχαία και συνδέονται με στενή φιλία", γράφει ο Γκυ Ντε Μωπασσάν για τους "Μπουβάρ και Πεκυσέ", τους δύο κουτέντιους του Φλωμπέρ. "Επιδίδονται στην κηπουρική και μετά στη γεωργία, στη χημεία, την ιατρική, την αστρονομία, την αρχαιολογία, την ιστορία, τη λογοτεχνία, την πολιτική, την υγιεινή, τον μαγνητισμό, τη μαγεία. Φτάνουν στη φιλοσοφία, χάνονται στις αφηρημένες έννοιες, πέφτουν στη θρησκεία, αηδιάζουν, αποπειρώνται να μορφώσουν δύο ορφανά, αποτυγχάνουν πάλι και απογοητευμένοι, απελπισμένοι, ξαναπιάνουν ν' αντιγράφουν όπως παλιά".
   Το "Μπουβάρ και Πεκυσέ" του Φλωμπέρ εκδίδεται ως μυθιστόρημα, αλλά δεν είναι. Ο εξαίσιος συγγραφέας, ακολουθώντας τα βήματα των λαϊκών αφηγηματικών τεχνών, συνέρραψε επεισόδια από τη ζωή δύο χαρακτήρων. Σ' αυτό το είδος οι συγγραφείς πεθαίνουν πριν από τους πρωταγωνιστές του αφηγήματος. Και την εισβολή στις συντεχνίες αναλαμβάνει ο Βαμβακάρης. "Όλες τις τέχνες που 'κανα, ακούστε που τις λέγω".
   Θα κλείσουμε παραφράζοντας σημεία του πρώτου "λοιμώδους". Στις βίαιες μεταβολές του κοινωνικού περιβάλλοντος αναδύονται από τον συλλογικό βυθό τάσεις γελοίες και επικίνδυνες, σαν παραινέσεις σοφών ή σαν φιλοδοξίες παρανοϊκού τύραννου όταν ποζάρει ως ο πρώτος εργάτης, ο πρώτος επιστήμων, ο πρώτος συγγραφέας, ο πρώτος μαχητής. Και αφού παρακολουθήσαμε τόσες μεταμφιέσεις και μετατάξεις επικαλούμενοι την γενική καλπάζουσα επαγγελματική απελευθέρωση, είναι απλό να δεχτούμε (ελπίζω) την μεταμόρφωση ενός γελοιογράφου σε αντιγραφέα.

 

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

   Για μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Παιδεία   

   17 Ιουλίου 2011, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 

 

   
   Καθ' ον τρόπο η τηλεόραση των αγορών ενημερώνει πληρέστατα, ελεύθερα και αντικειμενικά το κοινό, προσφέροντας παράλληλα ψυχαγωγία υψηλού πολιτισμού στον λαό, από αύριο Δευτέρα τα Πανεπιστήμια των ανώνυμων εταιριών θα παρέχουν ανταγωνιστική, σύγχρονη, ευρύτατη ακαδημαϊκή μόρφωση των επαναστατικών αλλαγών και των ανοικτών οριζόντων.
   Και επειδή η υπουργός Χάριν Παιδιάς αγρυπνά όχι μόνο για την καλλιέργεια του πνεύματος αλλά και για την σωτηρία της ψυχής των νεοελλήνων, είμαστε βέβαιοι πως ο ανανεωτικός άνεμος, μετά την τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα πνεύσει και στους κόλπους της Μητρός Εκκλησίας, καταργώντας εν πρώτοις το αυτοκέφαλο των Αγιορειτών και ακολούθως το ιερό και το άβατο.
   Και αφού για την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών καταλύεται το πανεπιστημιακό άσυλο, ομοίως για την ανύψωση του θρησκευτικού πνεύματος, λογικά θα επιτραπεί επιτέλους η ελεύθερη κυκλοφορία γυναικών στο Άγιον Όρος (ή το ελεύθερο κάμπινγκ) και, απρόσκοπτα πλέον, θα επισκέπτονται τον Άθω μωαμεθανοί, καθολικοί, βουδιστές, αντβεντιστές της έβδομης ημέρας ή σατανιστές, εφαρμόζοντας τα ευρωπαϊκά θέσμια σχετικά με την ανεμπόδιστη μετακίνηση πολιτών. Και ενώ οι πιστοί του Αλλάχ θα προσεύχονται στην Μονή Σταυρονικήτα ή θα διανυκτερεύουν στις Καρυές, οι όμοιες της Εύας θα χειροτονούνται διάκονοι, ιερείς ή πατριάρχες.
   Και, όπως για την λήψη πτυχίου απαιτείται η αποδεδειγμένη γνώση ξένων γλωσσών, για την Αγία Μετάληψη ή την Άφεση Αμαρτιών το ποίμνιον του Άνθιμου οφείλει να απαγγείλει σελίδες της Θιβετιανής Βίβλου των Νεκρών ή εδάφια του Κορανίου: "Στο όνομα του Αλλάχ του Σπλαχνικού, του Ελεήμονα".
Και αφού στον νέο εκπαιδευτικό νόμο προβλέπονται μέτρα "για λόγους εθνικούς", για την προστασία της Εκκλησίας απαγορεύεται στο εξής η διδασκαλία ή η διάδοση της Εβραϊκού περιεχομένου Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, καθώς και η βάπτιση πιστών με ονόματα όπως Ιωάννης, Σεραφείμ, Ελισάβετ, Μαρία, Βαρθολομαίος, προκειμένου να αποτραπεί ο αφελληνισμός του κράτους.
   Οι Μητροπολίτες και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών εκλέγονται κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού (όπως συμβαίνει πλέον και για την εκλογή πρυτάνεων) στον οποίο έχουν δικαίωμα υποψηφιότητας μουφτήδες, αγιατολάδες, σαμάνοι, ταλμουδιστές, καρδινάλιοι, βικάριοι, γιόγκι, καθώς και μάγοι, γόητες, θαυματοποιοί, μέντιουμ, εξορκιστές και ταχυδακτυλουργοί.
   Και όσον αφορά την περιβόητη αξιολόγηση, η απόδοση της Εκκλησίας, δηλαδή η προσφορά υπηρεσιών στην κοινωνία και στο έθνος των τρισχιλιετών Ελλήνων βεβαιούται αφού καταμετρηθούν οι αναμάρτητοι χριστιανοί και το πλήθος όσων διασφάλισαν την βασιλεία των ουρανών και την αιώνιον ζωήν. Η αναμφίβολη αποστολή και άφιξη πιστών στον Παράδεισο πιστοποιείται κατόπιν προσκομίσεως εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου αδιάσειστων αποδεικτικών στοιχείων και μόνον. Απαράδεκτες θεωρούνται βεβαίως οι μωρολογίες των οπτασιαστών, οι ασυναρτησίες των συναξαρίων, τα δάκρυα των εικόνων, οι προφητείες των λειψάνων και το μύρο των τάφων. Η ως άνω αξιολόγηση συνεπάγεται την κατάργηση ή όχι της χριστιανικής λατρείας –κολοσσιαίου οικονομικού κόστους- ή την συγχώνευση των εκκλησιών με τα μωαμεθανικά τζαμιά και τις μασονικές στοές.
   Αγαπητοί αναγνώστες, η Ορθοδοξία είναι ένα θρήσκευμα οικονομικό. Όροι όπως θεία οικονομία, κληρονομία των ουρανών, παλαιά διαθήκη, χριστιανική πίστη, ζωής χορηγός, Αγία Τράπεζα, Ανάληψη, δεν εφευρέθησαν τυχαία. Αντιθέτως, λοιπόν, με όσες προσαρμογές προτείναμε παραπάνω, τα οικονομικά της Εκκλησίας να παραμείνουν ως έχουν. Και για την σωτηρία του έθνους και της ψυχής μας, και εν μέσω οικονομικής κρίσης, να ακολουθήσουμε το λαμπρό της παράδειγμα, απομακρύνοντας τις ταμειακές μηχανές από τα καταστήματα, κατακρατώντας το ΦΠΑ, απομυζώντας το κράτος και παραμένοντας εσσαεί αφορολόγητοι. 

 

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

   Ο Δρ Γκρουνστάιν και ο Μπίλι ο Ψεύτης

   24 Ιουλίου 2011, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

 
   Σύμφωνα με τον Γιαροσλάβ Χάσεκ, η θεραπευτική αγωγή του Δρος Γκρουνστάιν προέβλεπε τύλιγμα σε βρεγμένα σεντόνια, απόλυτη νηστεία και κλύσμα τρεις φορές την ημέρα, με αποτέλεσμα οι πάσχοντες από φυματίωση, αρθρίτιδα, έλκος στομάχου ή ηλιθιότητα όπως ο Σβέικ, πρώην «κοπανατζήδες» και υγιέστατοι πλέον, έτρεχαν ενθουσιασμένοι να καταταγούν στα στρατεύματα του Φραγκίσκου Ιωσήφ και να πολεμήσουν εναντίον της μισητής τσαρικής Ρωσίας.
   Και την εποχή αυτή, καλοκαίρι του 2011, επειδή προέχει η σωτηρία της προσφιλούς μας πατρίδας, όπως επανειλημμένα έχει δηλώσει ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, και επειδή απαιτείται στρατιωτική πειθαρχία σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, το υπουργείο Υγείας εφαρμόζει το βελτιωμένο και ανανεωμένο σύστημα του Δρος Γκρουνστάιν ούτω πώς: καταργεί νοσοκομειακά κρεβάτια, απομακρύνει ή απολύει νοσηλευτικό προσωπικό και μειώνει τον τεχνολογικό εξοπλισμό, προκειμένου έμπλεοι πατριωτικού ενθουσιασμού, αριστεροί, δεξιοί και ηλίθιοι να πέσουμε υπέρ βωμών και εστιών.
   Αγαπητοί αναγνώστες, παρότι η χρήση θερμοκηπίων είναι γνωστή από τη ρωμαϊκή εποχή, στη χώρα μας οι μελιτζάνες, οι μπάμιες, τα κολοκύθια και τα νομοθετήματα ευδοκιμούν στο ύπαιθρο και παράγονται εν αφθονία κατά τη θερινή περίοδο, όπως αποδεικνύουν το μεσοπρόθεσμο, ο εφαρμοστικός νόμος και τα επικείμενα νομοσχέδια για την παιδεία και την υγεία. Για τούτο ο διάλογος για την «Αναδιάταξη μονάδων του Εθνικού Συστήματος Υγείας» άρχισε την 1η Ιουλίου και οι υπουργικές υπογραφές για τις επερχόμενες αλλαγές ξεκίνησαν στις 22 του μηνός, γνωρίζοντας πως οι ιδέες του χειμαρρώδους κ. Λοβέρδου ωριμάζουν εφόσον εξασφαλίσουν υψηλές θερμοκρασίες, παρατεταμένη ηλιοφάνεια και άφθονη χωνεμένη κοπριά από κότες, πρόβατα ή βόδια.
   Και, προκειμένου να υλοποιηθούν τα οράματα του μελίρρυτου κ. Λοβέρδου, πρέπει να μειωθεί και ο αριθμός των γιατρών (δηλαδή να απολυθούν 600) για να επιτευχθεί η αναλογία που απαιτεί το υπουργείο: 0,7 γιατροί ανά κλίνη, χωρίς να διευκρινίζεται τι εννοούμε όταν λέμε 0,7: τα αφτιά, τα πλευρά ή τα πόδια του γιατρού;
   Και επειδή γνωρίζουμε πως τα δεσποτικά και αυταρχικά καθεστώτα απαγόρευαν αυστηρά τις εκτρώσεις, ζούμε προφανώς στο πλέον φιλελεύθερο κράτος του πλανήτη, αφού αποθαρρύνουμε τις γεννήσεις και αδιαφορούμε για την υγεία των νεογνών. Ρωτά η κ. Ε. Απαζίδου, νεογνολόγος («Ε» 18/7, ρεπορτάζ της Ντάνι Βέργου): «Η φροντίδα των νεογνών στην Δ. Κρήτη είναι στο υψηλότερο επίπεδο από κάθε άλλο μέρος της γης, ούτως ώστε για 3.000 τοκετούς το χρόνο να αρκούν 4 κλίνες νοσηλείας νεογνών;» Αλλά ο ευφραδέστατος κ. Λοβέρδος, όπως ο κινηματογραφικός εκείνος «Μπίλι ο Ψεύτης» κατοικεί στη μυθική Αμβροσία, αφού εκλαμβάνει τις ιδεοληψίες του ως πραγματικότητα. Στο φύλλο της «Ε» που προαναφέραμε, τέως διευθυντής του Νοσοκομείου Καλαμάτας υπογραμμίζει: «Μόνο στις πολύ τολμηρές φαντασιώσεις υπηρετούν 18 χειρουργοί στο Νοσοκομείο Καλαμάτας, όπως αναφέρει η εισήγηση του υπουργού. Στην πραγματικότητα υπηρετούν μόνο 7».
   Αλλά εάν δεν μένει στην Αμβροσία ο λαλίστατος κ. Λοβέρδος, σχεδιάζει ένα σύστημα υγείας όπως αυτό που αναφέρει ο Καπετάν Μπελάς (Ν. Παπακωνσταντίνου) στη «Νεκρή Μεραρχία». Περιγράφει πώς ένας Εγγλέζος με βαριά προβλήματα οράσεως αλλά χωρίς γυαλιά, μετά από ένα εξάμηνο αντάρτικης ζωής στα βουνά της Αρκαδίας απέκτησε εξ ανάγκης βλέμμα αετού. Παρότι οι υπηρετούντες ειδικοί οφθαλμίατροι στο Νοσοκομείο φέρ' ειπείν του Κιλκίς είναι 7 στα χαρτιά και 2 στην πραγματικότητα, ελάχιστη σημασία έχει. Κατατασσόμενοι στις ανταρτοομάδες του γλαφυρού Καπετάν-Λοβέρδου θα αποκτήσουμε μάτι λύγκα, πόδι ελαφιού, δύναμη ταύρου, αναδιάταξη του ΕΣΥ και επιλεγμένη χρεοκοπία.