Ιούνιος 2011 (4 άρθρα)

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   5 Ιουνίου 2011, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 

   Ο εφευρέτης του προστατευτισμού Ιωάννης Βατάτζης (1222-1254), αυτοκράτορας του Βυζαντίου, απαγόρευε την εισαγωγή εμπορευμάτων από το εξωτερικό για να προστατεύσει την παραγωγή και κατανάλωση ντόπιων προϊόντων, με αποτέλεσμα να αποκτήσει προσωπική βιομηχανία αυγών και ομώνυμη οδό στη Νεάπολη των Εξαρχείων. Σύγχρονος οπαδός της πολιτικής οικονομίας του Βατάτζη –η κ. Αλέκα Παπαρήγα- εκφράζει την περιφρόνησή της για τις πολιτικές ιδέες που παράγουν οι συγκεντρώσεις του Συντάγματος προκειμένου τα μέλη του κόμματός της να καταναλώνουν αποκλειστικά τα ιδεολογικά προϊόντα και την πολιτική του Περισσού.
   Ομοίως "ανώδυνη και αναποτελεσματική" χαρακτηρίζει και ο κ. Πάγκαλος κάθε συγκέντρωση στο Σύνταγμα ή σε άλλες πλατείες της χώρας επειδή προφανώς η πολιτική της κυβέρνησής του δια της χρεοκοπίας αποδεικνύεται αποτελεσματικά οδυνηρή. Με απαξίωση σχολιάζει τις διαδηλώσεις μπροστά στη Βουλή και η κ. Κανέλλη επειδή "έχει εντυπωσιαστεί" όπως λέει "όχι από τον κόσμο αλλά από την ευγενική αποχή των ΜΑΤ". Σύμφωνα με την βουλευτή του ΚΚΕ, η καλή πολιτική ασκείται εφ' όσον οι φορείς της έχουν σακατευτεί από τους γενναίους άνδρες του κ. Παπουτσή και αφού επιστρέψουν κατ' οίκον μετά από πολύμηνη νοσοκομειακή περίθαλψη και με ανεπανόρθωτες σωματικές βλάβες, όπως κατ' επανάληψιν έχει συμβεί με την κ. Κανέλλη κατά την μακρόχρονη αγωνιστική της ιστορία. Στο εξής τα πολιτικά μανιφέστα, τις πολιτικές μπροσούρες, αντί προλόγου θα συνοδεύουν τα ιατρικά ανακοινωθέντα των θεραπευτηρίων για να επικυρώνεται ο πολιτικός προβληματισμός του θεωρητικού, καθώς και η φαρμακευτική αγωγή που ακολουθεί, βεβαιωτικό της πολιτικής του συνέπειας. Επίσης, στο βιογραφικό του πολιτικού αναλυτή ή εισηγητή θα περιλαμβάνεται ο κατάλογος των νοσοκομείων στα οποία έχει νοσηλευτεί ο πολυτραυματίας συντάκτης της ανάλυσης. Σημειώνουμε την διάσταση απόψεων μεταξύ της κ. Κανέλλη και της γραμματέως του Περισσού, που ισχυρίζεται ότι "στην πραγματική επανάσταση δεν σπάει ούτε ένα τζάμι".
   Όπως ορισμένα πρακτορεία ταξιδίων αναρτούσαν χάρτες από τους οποίους έλλειπε η ενδοχώρα ως άνευ σημασίας ταξιδιωτικός προορισμός (πουλούσαν εισιτήρια μόνο για τα νησιά), τα περισσότερα κόμματα έχουν διαγράψει το σύνταγμα από την πολιτική τους σκέψη. Και όπως κάποιος σουλτάνος ή χαλίφης απαγόρευε την διάνοιξη αμαξιτών οδών, αφού το άλογο, το μόνο υποζύγιο αντάξιο ενός πολεμιστή, είναι ικανό να κινείται και σε κατσικόδρομους, το κόμμα της κ. Κανέλλη και ο κ. Πάγκαλος χλευάζουν τους νέους δρόμους που ανοίγονται για τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις.
   Στα πρώτα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης το κίνημα των Λουδιστών κατάστρεφε τις μηχανές –τις υφαντουργικές κυρίως- επειδή τις θεωρούσαν υπεύθυνες για την ανεργία και τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας των μεροκαματιάρηδων. Και αφού κατά τον κ. αντιπρόεδρο "η μόδα των νέων τεχνολογιών, το κίνημα του facebook, οδήγησε στην εδραίωση σκληρού στρατιωτικού ελέγχου στην Αίγυπτο", θα δούμε προσεχώς να καταστρέφονται κατά διαταγήν του κ. Πάγκαλου υπολογιστές, οθόνες, πληκτρολόγια και σκληροί δίσκοι.
   Εντωμεταξύ στην εφημερίδα του Περισσού διαβάζουμε: "Μέσα από τα συνθήματα τω συγκεντρώσεων δεν δίνεται συγκεκριμένη διέξοδος στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν εργάτες, λαϊκές οικογένειες, νέα ζευγάρια, νεολαίοι…"
   Αγαπητοί αναγνώστες, δεν οφείλουν οι πολίτες να δώσουν διέξοδο στην αμηχανία, την δυσπιστία και την ανικανότητα των επαγγελματιών της πολιτικής. Τουναντίον τα πολιτικά κόμματα είναι υποχρεωμένα να δώσουν διέξοδο στην αγανάκτηση των πολιτών, εάν θέλουν –τα κόμματα- να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Σύμφωνα με τη λογική του "Ριζοσπάστη", όποιος θέλει να διαβάσει ένα μυθιστόρημα πρέπει να ιδρύσει εκδοτικό οίκο.
   Η δυσπιστία για την γνησιότητα των λαϊκών αγωνιστών οδηγεί στην εντομολογία ή στην ορυκτολογία της πολιτικής και την μετατροπή των πολιτικών οργάνων σε μηχανισμούς πιστοποίησης, οι οποίοι θα διατυπώνουν τον ορισμό του εμβληματικού διαδηλωτή ούτω πως: "Κομματοκύων, γαστερόποδον του αθροίσματος των κωλοειδών, της οικογένειας των ακόρεστων, της διαπλάσεως των μικρονοϊκών. Του γένους τούτου λείψανα απολιθωμένα συναντώνται άφθονα πολλαχού εντός στρωμάτων του παλαιοζωικού κόμματος".

   Στο επόμενο: Το Libro d' oro των αγωνιστών. Τίτλοι, γενεαλογία και οικόσημα των ευγενών της Αριστεράς. Ιππότες, κόμητες, πρίγκηπες.

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   12 Ιουνίου 2011, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 

   Το αιμορραγικό στέλεχος e_coli που πανικοβάλει την Ευρώπη είναι ευλογία για την ανάπτυξη της χώρας μας, αφού η καταστροφή της παραγωγής οπωροκηπευτικών  θα αποδείξει και πάλι πως ο τουρισμός  παραμένει η ατμομηχανή της οικονομίας. Και πέραν της επωφελούς πανευρωπαϊκής επιδημίας που προκάλεσε το ελληνικό υπουργείο τουρισμού, η εξέγερση της πλατείας Ταχρίρ, η κατάρρευση του δεσποτικού καθεστώτος της Τυνησίας, η αιματηρή άνοιξη της Λιβύης, της Συρίας, της Υεμένης, οφείλονται στις συντονισμένες ενέργειες του υπουργού κ. Γερουλάνου και του υφυπουργού κ. Νικητιάδη.
   Για τούτο ο εν λόγω υφυπουργός στη συνέντευξη που παραχώρησε στην "Ελευθεροτυπία" χαιρετίζει τα γεγονότα της Βορείου Αφρικής και την συνακόλουθη αύξηση των επισκεπτών που παρατηρείται στο κέντρο της Αθήνας. Και λογικά φλέγεται από ενθουσιασμό ο κ. Νικητιάδης, αφού σε μια συζήτηση 800 λέξεων για την πριν από αυτόν πολιτική του υπουργείου καταγράφονται διαπιστώσεις όπως: "έχουμε ένα χρυσορυχείο, τον τουρισμό, που ποτέ δεν καταλάβαμε", "η βαριά βιομηχανία της χώρας που παραμελήθηκε", "δεν υπήρξε στο παρελθόν σωστός προγραμματισμός", "δεν υπήρξε ούτε στρατηγική, ούτε πολιτική, ούτε τακτική" και παρακάτω "πάνω από μια δεκαετία δεν έχει γίνει τίποτα", "έχουμε όντως τεράστια προβλήματα" και τέλος "δεν θα δούμε καρπούς φέτος". Για τούτο οργανώθηκε η χρεοκοπία της χώρας, η διάλυση της οικονομίας και η εξαθλίωση των Ελλήνων, ούτως ώστε μέσα στην γενική κατήφεια η απογοητευτική κατάσταση της "βαριάς βιομηχανίας" να λάμψει ως αισιόδοξο κυβερνητικό επίτευγμα.
   Αγαπητοί αναγνώστες, ο ελληνικός τουρισμός συνεχίζει τις λαμπρές παραδόσεις του λαού μας. Ανεπηρέαστοι από σχολικές εορτές, τους πανηγυρικούς της ημέρας και τις πολεμικές επετείους, μια ματιά στα ιστορικά εγχειρίδια με νηφάλια σκέψη θα μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό κράτος δημιουργήθηκε κατά λάθος ή στην τύχη. Ουδείς επιθυμούσε την ναυμαχία του Ναβαρίνου. Αμέσως μετά τον θρίαμβό του, ο Κόρδιγκτων έπεσε σε βαριά δυσμένεια. Ο επόμενος "λόγος του Βρετανικού θρόνου" όσον αφορά το Ναβαρίνο περιείχε την φράση: "Ας μη μιλήσουμε για αυτό το ατυχές γεγονός".
   Ο μελετητής του ελληνικού τουρισμού κ. Μιχάλης Νικολακάκης μας πείθει πως οι βάσεις της βαριάς βιομηχανίας της χώρας χτίστηκαν κατά λάθος ή στην τύχη. Ένα κράτος βαρόνων, μαρκησίων και πριγκίπων, όπως ήταν το ελληνικό μετά τον εμφύλιο, περίμενε το διεθνές τζετ-σετ στα "Ξενία", στο "Μον-Παρνές" (το Σαν-Μουνί του Καραμανλή) και στο Λαγονήσι, αλλά κατέφτασαν με οτοστόπ οι τουρίστες με το σακίδιο, για τις ανάγκες των οποίων άνοιξαν τα "ρουμς του λετ". Τη συνέχεια ανέλαβαν οι Χουντικοί και οι δάσκαλοι του κ. Παμπούκη. Και όπως οφείλεται στην τύχη η αντικατάσταση της "Ξανθής αγαπημένης Παναγιάς" από τον δαιμόνιο κ. Νικητιάδη (οφείλεται στα χρέη του κ. Βοσκόπουλου) σε δυσμενείς μεταθέσεις αποδίδουμε την παρουσία των κ.κ. Αβραμόπουλου και Σπηλιωτόπουλου στο εν λόγω υπουργείο. Με το αυτό οργανωτικό πνεύμα και έως ότου ο τουρισμός της Β. Αφρικής εξοντωθεί οριστικά, ο κ. Νικητιάδης κάπου στο Westfield δωρίζει στους επισκέπτες τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας: μπύρες, γιαούρτια και τρύπες του γκολφ.
   Το "Golfland", το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ της κ. Νέλλης Ψαρρού (δείτε το από αύριο-μεθαύριο στη διεύθυνση www.golfland.gr) μας πληροφορεί πως οι τρύπες του γκολφ χρησιμεύουν ως πολλαπλασιαστικό υλικό της γης του αγοραστή, όπως συνέβη στη Μαγνησία. Πράγματι, η γη που πούλησε η Μητρόπολη Δημητριάδος -1.300 στρέμματα περίπου- έως ότου καταλήξει στην "Ντόλφιγκ Κάπιταλ" αυξήθηκε στα 3.000 στρέμματα χάρη στις τρύπες του γκολφ.
   Και εκτός από τη γη οι τρύπες του γκολφ πολλαπλασιάζουν και το νερό. Στον Ρωμανό τους Πύλου, εκεί που το νερό αδυνατούσε να ξεδιψάσει κατοίκους και καλλιέργειες, χάρη στις τρύπες το ίδιο νερό φτάνει και περισσεύει να ικανοποιήσει τις ανάγκες αυτές και να υδρεύσει τρία γήπεδα γκολφ και την Costa Navarino, μια νέα πόλη της ιδιωτικής πολεοδομίας και της μονοπωλιακής νομοθεσίας, τους 1.500 κατοίκους της, τρία ξενοδοχεία, τους επισκέπτες και το προσωπικό που τους υπηρετεί.
   Και εφόσον το Σύνταγμα της χώρας σάς δημιουργεί προβλήματα, ένα άλλο Σύνταγμα θα ισχύει για σας εάν στην ιδιοκτησία σας φυτέψετε τρύπες του γκολφ. Το Συμβούλιο της Επικρατείας φερ' ειπείν κυρήσσει παράνομες και καταχρηστικές τις προς όφελός σας αναγκαστικές απαλλοτριώσεις; Οι τρύπες του γκολφ θα αναστείλουν επ' αόριστον την εφαρμογή της απόφασης. Σημειώστε επίσης ότι, σε εποχή επικείμενης οικονομικής καταβαράθρωσης, οι τρύπες του γκολφ επιδοτούνται. Πολλαπλασιάστε 18 τρύπες επί 3 γήπεδα golf και με το γινόμενο διαιρέστε 300 εκατομμύρια ευρώ για να βρείτε με πόσα χρήματα επιδοτείται η τρύπα. Για την επιτυχία του εγχειρήματος χρηματοδοτούνται επίσης ο όλεθρος της τοπικής ορνιθοπανίδας, η δημιουργία τοξικού περιβάλλοντος (έμβια όντα δεν υφίστανται στα γήπεδα γκολφ) και η αμετάκλητη εξαφάνιση των πολιτιστικών και ιστορικών στοιχείων της περιοχής.
   Στα εγκαίνια των εγκαταστάσεών σας θα παραστεί ο άξιος υφυπουργός τουρισμού κ. Γ. Νικητιάδης.

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   19 Ιουνίου 2011, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 

   Η ολική νάρκωση για θεραπευτικούς σκοπούς είναι ένα οργανωμένο εγκεφαλικό επεισόδιο, μια πρόβα θανάτου που επιτρέπει στους χειρούργους να επέμβουν στο ακινητοποιημένο σώμα ερήμην του ασθενούς. Με την διαδικασία που περιγράψαμε η τεχνητή πτώχευση έχει τούτο το κοινό: όσο διαρκεί η μεθοδευμένη παράλυση της οικονομίας τα γκόλντεν μπόυς έχουν την άνεση να αφαιρέσουν τα εισοδήματα των πολιτών και τον δημόσιο πλούτο της χώρας, χάριν της εξυγίανσης. Και εκτός από την ολική νάρκωση οι αναισθησιολόγοι εφαρμόζουν και την ονομαζόμενη "κατάσταση μέθης" που την γνωρίσαμε με τη μορφή των καταναλωτικών δανείων, τον παροξυσμό του χρηματιστηρίου και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
   Αγαπητοί αναγνώστες, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας μας άφησαν αιώνια παρακαταθήκη 40 δισεκατομμύρια χρέος και τις λαμπρές επιδόσεις των Θάνου και Κεντέρη, ανάλογο ένδοξο παρελθόν θα δημιουργήσουν ασφαλώς οι αναμενόμενοι Σπέσιαλ Ολύμπικς.
   "Όταν προ ετών παιζόταν το "Δαμάζοντας τα κύματα" του Λαρς Φον Τρίερ" γράφαμε σε προηγούμενο σημείωμα "ο συντάκτης του παρόντος έφυγε στη μέση της προβολής θεωρώντας περιττή τη νοσοκομειακή τέχνη. Εφόσον επισκέπτεται κανείς για μια ώρα την εβδομάδα το "Ανιάτων", το ΚΑΤ ή τον Ευαγγελισμό θα εξασφαλίσει θλίψη εσαεί.". Για τους αυτούς λόγους και για όσο οι κυβερνήσεις θα επιτρέπουν τη λειτουργία θεραπευτηρίων, οι "Σπέσιαλ Ολύμπικς" θα αποδεικνύονται άχρηστοι, επιζήμιοι, άκαρδοι, επιβλαβείς, βασανιστικοί. Εάν θέλει κάποιος να θαυμάσει τον πόθο της επιβίωσης και της αξιοπρέπειας στο βλέμμα των νοσηλευομένων ας περάσει ένα πρωί από το Αττικό Νοσοκομείο φερ' ειπείν ή το Κρατικό Νίκαιας όταν θα διημερεύουν. Εδώ η αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται έξι και μισή το πρωί από τις καθαρίστριες και οι τηλεοπτικές κάμερες σπεύδουν μόνον "ιδίοις αναλώμασι". Τα αποτελέσματα των αγώνων έχουν την ακόλουθη μορφή: Γήπεδο "Παμμακάρυστου", Καρδιολόγοι – Ουρολόγοι 85-84, Πνευμονολόγοι – Νευρολόγοι 102-93, Παθολόγοι – Οφθαλμίατροι 89-76. Οι αριθμοί εμφανίζουν πόσους ασθενείς εξέτασε ένας γιατρός κατά μέσον όρο στη βάρδια του. Κι ακόμα: Εγκεφαλικά 2 ώρες, 48 λεπτά και 30 δεύτερα. Εμφράγματα 2 ώρες, 35 λεπτά και 55 δεύτερα. Πολλαπλά κατάγματα 2 ώρες, 50 λεπτά και 19 δεύτερα. Η περιγραφή αφορά τις επιδόσεις των νοσοκομειακών οχημάτων στον μαραθώνιο από τον τόπο του επεισοδίου μέχρι το θεραπευτήριο. Εάν κάθε μέρα διεξάγονται αγώνες ασθενών και νοσηλευτών τόσο συναρπαστικοί, τι χρειάζονται οι Σπέσιαλ Ολύμπικς; Για τούτο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ καταστρέφουν το δημόσιο σύστημα υγείας.
   Διαβάστε μια είδηση: "Δέχτηκαν με χαρά το διορισμό τους, πακετάρισαν τα πράγματά τους και νοίκιασαν σπίτια σε μερικές από τις πιο απομονωμένες περιοχές της Βορειοανατολικής Ελλάδας. Τρεις μήνες αργότερα δεν έχουν λάβει ούτε μισό ευρώ για τις παρασχεθείσες υπηρεσίες τους. Πρόκειται για 50 συμβασιούχους γιατρούς, νοσηλευτές, διερμηνείς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς ιατροφαρμακευτικών αναγκών Βορείου Ελλάδος".
   Και επειδή οι παγκόσμιοι αγώνες Σπέσιαλ Ολύμπικς 2011 "αποτελούν το κορυφαίο γεγονός για τη δημιουργία μιας κοινωνίας που δεν θα ορίζεται από αυτούς που αποκλείονται αλλά από αυτούς που εντάσσονται" (γράφουν οι οργανωτές), σπεύδει το υπουργείο παιδείας να συμβάλει αποφασιστικά στην προβολή τους, διαλύοντας τα σχολεία ειδικής εκπαίδευσης. Για παράδειγμα: "Η Διευθύντρια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Αθήνας", διαβάζουμε, "επικαλούμενη το κόστος μεταφοράς και σίτισης των μαθητών (των ειδικών σχολείων), τα αναλυτικά προγράμματα, την κατανομή του διδακτικού προσωπικού και άλλα, προτείνει την κατάργησή τους". Και αλλού: "Λουκέτο ετοιμάζεται να μπει στο ένα από τα τρία ειδικά σχολεία κωφών και βαρήκοων που διαθέτει η Αττική σε Αργυρούπολη, Αμπελοκήπους και Πεύκη". Περισσότερα στη διεύθυνση www.eidikosxoleio.gr.
   Εάν οι δικοί μας συσχετισμοί είναι ανεπίτρεπτα προϊόντα κακοπιστίας και ελλιπούς πληροφόρησης, η Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία χαρακτηρίζει την εν λόγω διοργάνωση "συμπονετικό συντηρητισμό και κολακευτικό λαϊκισμό που αντιμετωπίζει το άτομο με νοητική αναπηρία ως αντικείμενο οίκτου και ελέους".
Πώς απαντά στα ως άνω η διοργανώτρια αρχή των Σπέσιαλ Ολύμπικς; "Θα δώσουμε τον καλλίτερο εαυτό μας". Ακριβώς όπως ο στρατοπεδάρχης στην κινηματογραφική προσομοίωση της Μακρονήσου "Χάπυ Ντέη" του Βούλγαρη, εγκαινιάζοντας μια φανφάρα.

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   26 Ιουνίου 2011, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 

   Ευτυχείς όσοι θα απολαύσουν το φεστιβάλ του βωβού πρωτοποριακού κινηματογράφου της αγωνίας και του τρόμου που οργανώνει το "Ίδρυμα Κακογιάννη", αφού μετά την ολοκλήρωση της προβολής των εφιαλτικών ταινιών ο τακτικός θεατής θα επιστρέψει στην πραγματικότητα βέβαιος ότι ζει σε μια δημοκρατική πολιτεία χρηστής διοίκησης, οικονομικής ευμάρειας, υψηλού πολιτισμού, απεριόριστης ελευθερίας και ανοικτών προοπτικών. Εάν μάλιστα δίπλα στη "Μητρόπολη", τον "Δρ. Καλιγκάρι", το "Ποτέμκιν" και τον "Φάουστ" ο κατάλογος των ταινιών περιλάμβανε την τρομερή "Μούμια", τα σαρκοβόρα "Ζόμπι", τον αιμοδιψή "Νοσφεράτου", τον ανθρωποφάγο "Λυκάνθρωπο" και το φρικαλέο "Βαμπίρ", αυτή η χώρα της επικείμενης λεηλασίας και της οικονομικής ερήμωσης θα μεταμορφωνόταν σε γη της επαγγελίας, σε τόπο υπερουράνιο και ευλογημένο.
   Αγαπητοί αναγνώστες, μας δημιούργησε απορίες η εκκωφαντική απουσία ταινιών κωμωδίας από το εν λόγω φεστιβάλ που εγκαινιάζεται την Πέμπτη, αλλά κατανοήσαμε εν τέλει τον παραγκωνισμό των Αδελφών Μαρξ, του Τσάπλιν, του Χοντρού και του Λιγνού, επειδή η εμφάνισή τους και τα συνακόλουθα χάχανα θα οδηγούσαν δικαιολογημένα σε συνειρμούς, συσχετισμούς και ταυτίσεις των κωμικών με τους διοικούντες τη χώρα. Εν τούτοις είμαστε βέβαιοι πως τα σοβαρά αριστουργήματα του βωβού κινηματογράφου συναρπάζουν απαξάπαντες τους μαθητές της σχολής Σταυράκου, ενώ τα σκαλαθύρματα του αστείου σινεμά της εποχής εκείνης βλέπονται από τους κατοίκους των πέντε ηπείρων και ουδέναν άλλον. Και συμβαίνει αυτό επειδή κατά την προβολή δραματικής ταινίας του βωβού σινεμά, για να συγκινηθεί ο θεατής πρέπει να διαθέτει επιστημονική κατάρτιση αιγυπτιολόγου, φανατισμό νεοφώτιστου και χρήση υπολογιστή. Τουναντίον η μάσκα και μόνον του Μπάστερ Κήτον διεγείρει την ιλαρή διάθεση του θεατή ή το βροντερό ξεφάντωμα της πλατείας.
   Η εντυπωσιακή διαφορά κατά την υποδοχή του σοβαρού ή του ευτράπελου δεν παρατηρείται αποκλειστικά στις προβολές του βωβού κινηματογράφου. Οι αναγνώστες ξεκαρδίζονται με το ντελίριο του Ραμπελαί, το σκωπτικό πνεύμα του Έρασμου και τον σαρκασμό του Δον Κιχώτη, αλλά ποιος διαβάζει τους μεγαλόπνευστους Τορκουάτο Τάσο, Αριόστο και Πετράρχη; Και, όσον αφορά τον βωβό κινηματογράφο, η προτίμηση του κοινού οφείλεται (λέμε) στην εναρμόνιση των φαιδρών χαρακτήρων με την τεχνική ανεπάρκεια του μέσου στα πρώτα του βήματα. Ομοίως η φθορά του χρόνου τονίζει τη μπουφονερία του Σάντσο, την χλεύη της Μωρίας και τα παραληρήματα του Γαργαντούα. Αντιθέτως οι αλύγιστες φόρμες των σοβαρών ταινιών, η δυσκαμψία του ύφους, ο κομπασμός της αφήγησης, καταρρέουν αφού βασίζονται στις περιορισμένες δυνατότητες της παρωχημένης μηχανικής υποστήριξης. Ο οπερατέρ στα στούντιο λειτουργούσε όπως ο τρελός του βασιλιά.
   Στο "Περί γελωτοποιών" ο Νόρμαν Μανέα τρώει μισή σελίδα για να καταγράψει τα κουστούμια, τα αξεσουάρ, τα τεχνικά μέσα και τους μηχανικούς σκηνής που συνόδευαν τον Τσαουσέσκου σε κάθε του βήμα. Θυμηθείτε τις 40 λιμουζίνες που ακολουθούσαν τον Κλίντον στην Αθήνα. Έτρεφε κι αυτός τη βεβαιότητα πως οποιοδήποτε τεχνικό μέσο είναι ανίκανο να στηρίξει την μεγαλειότητά του. Για τούτο και επειδή οι κωμικοί τύποι απολαμβάνουν την εύνοια του κοινού, οι ηγεμόνες προτιμούν να εμφανίζονται σαν κλόουν. Είναι εξόφθαλμη η ομοιότητα του Χίτλερ με τον Τσάρλι Τσάπλιν. Ο Φύρερ έκανε πρόβες και πρόβες στον καθρέφτη και το πέτυχε. Ο μεγάλος καλλιτέχνης εκτίμησε το αποτέλεσμα και γύρισε το "Δικτάτωρ". Σήμερα οι ηγέτες της Ευρώπης παίζουν ρόλους φελλινικού εραστή στον "Πλανήτη των γυναικών". Ο Καντάφι μετέβαλλε την κατοικία του σε περιφερόμενο τσίρκο. Ο Ερντογάν παριστάνει τον σοβαρό αλλά αναγκάζει την γυναίκα του να παίζει θρησκευτικό θέατρο. Ο πρωθυπουργός της χώρας μας, κ. Γιώργος Παπανδρέου, ελλιπής, ανασφαλής και εξαρτημένος, ανίκανος να αναλάβει μοναχικό ρόλο, διαλέγει το ένα σκέλος του διδύμου Χοντρός-Λιγνός. Ως Όλιβερ Χάρντυ θα εμφανίζεται ο κ. Βενιζέλος. Ο κ. Πάγκαλος περιορίζεται στον υβριστή και αγροίκο Πεπόνια, δευτερεύουσα φιγούρα της Καραγκιοζαρίας,. Η συνεργασία του πρωθυπουργού με τον κ. Σαμαρά ματαιώθηκε επειδή και οι δύο διεκδικούσαν τον ρόλο τού Σταν Λώρελ.
Ούτως ή άλλως η απομίμηση του ντουέτου Χοντρός-Λιγνός είναι εξαιρετική επιλογή. Η συμπόρευση των δύο κουτεντέδων, προερχόμενη από την καρδιά των λαϊκών θεαμάτων με λογοτεχνικό ανάλογο τους βλακέντιους Μπουβάρ και Πεκυσέ ή τους θεατρικούς ξεγάνωτους Εστραγκόν και Βλαντιμίρ του "Γκοντό", υπόσχεται μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία.
   Κλείνουμε δηλώνοντας ενθουσιασμένοι επειδή μετά τα Ιδρύματα Ωνάση, Νιάρχου, Γουλανδρή και Μποδοσάκη, λειτουργεί πυρετωδώς και το "Ίδρυμα Κακογιάννη", εγκαινιάζοντας έναν νέο γαλαξία καλλιτεχνικών οργανισμών όπου ασφαλώς θα λάμψουν όπως δικαιούνται τα κινηματογραφικά ιδρύματα Τζαβέλα, Κούνδουρου,  Αγγελόπουλου, Βούλγαρη, Γλυκοφρύδη, Δαμιανού, Τάσσιου, Γιάννη Νταλ Δαλιανίδη και Ορέστη Λάσκου.