Νοέμβριος 2010 (4 άρθρα)

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

  Ιστουάρ ντ' "Ο"
  7 Νοεμβρίου 2010 

   Σύμφωνα με το θεατρικό ανέκδοτο που ακολουθεί, στην ιουράσιο εποχή του «Εθνικού» και ενώ στη σκηνή της Αγ. Κωνσταντίνου εξελίσσεται πρόβα τζενεράλε, ο συνθέτης και οι μουσικοί παραιτούνται, ο μεταφραστής οφείλει δύο από τις πέντε πράξεις, ο μηχανικός σκηνής έχει χαθεί, η πρωταγωνίστρια βρίσκεται «στο μήνα της» και, κάτω από τις αλλεπάλληλες διακοπές του ρεύματος και τα σφυροκοπήματα του συνεργείου που στήνει το σκηνικό, ο σκηνοθέτης φωνάζει απ' την πλατεία στον μεγάλο Βεάκη: «Αιμίλιεεε, πιο στρογγυλό το *O*», να διορθώσει δηλαδή την προφορά του όμικρον.
   Ανάλογη διόρθωση καλείται σήμερα να επιτελέσει το εκλογικό σώμα.   
   Αγαπητοί αναγνώστες, εγκαινιάζοντας τη μετεγκατάσταση των «Λοιμωδών νοημάτων» από την «Εβδομάδα» στην «Κυριακάτικη», δεν θα υποσχεθούμε πλήρη ενημέρωση, εμπεριστατωμένη ανάλυση και υποδειγματική παρρησία, επειδή ο γράφων δεν διακρίνεται για την μετριοφροσύνη του. Θα σας διαβεβαιώσουμε εντούτοις για τη τακτική και ομοιόμορφη δημοσίευση των «λοιμωδών», κανονικότητα που μόνον οι κινήσεις των πλανητών, η περιοδικότητα της Σελήνης και η σταθερότητα του σύμπαντος σας εξασφαλίζουν, με εγγυητές τον Νεφεληγερέτη, τον Παντοδύναμο, τον Αλλάχ και τον Μεγάλο Μανιτού. 
   Και εάν εκπέσουν οι βασιλείς των ουρανών, οι επίγειοι ηγεμόνες παραμένουν ακλόνητοι φρουροί της παγκόσμιας τάξης. Στους «Ευνοούμενους του φεγγαριού» και κατ' εντολήν του Φελίνι, η Σελήνη προσγειώνεται. O υπουργός Tύπου και Πληροφοριών, που καλείται να σχολιάσει το φαινόμενο, απαντά ευθέως: «Η θέση της κυβέρνησης είναι σταθερή». 
   Oπως το παρόν κείμενο συντάσσεται εικοσιτετράωρα πριν από τη δημοσίευσή του, η μεγίστης σημασίας μετεκλογική πολιτική χαράσσεται αμέσως μετά την προκήρυξη των εκλογών. Oι κάλπες είναι περιττές. Αλλά στην τετραετία που επακολουθεί θα διαπραχθούν λάθη εκ προμελέτης και πολιτικά εγκλήματα για το αρχείο. Κάποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της ανομίας.
   Τελευταία η κυρία Μέρκελ, μετά την πρωινή προσευχή, μας υπενθύμισε την καταγωγή του μη ισλαμικού πολιτεύματος. Είναι ευρωιουδαϊκή. Γεννήθηκε όταν οι πρωτόπλαστοι εκδιώχθηκαν από τον παράδεισο επειδή απέκτησαν γνώση του καλού και του κακού και την αξιοποίησαν ως εκλογικό σώμα. O Μεγαλοδύναμος έδιωξε από την Εδέμ τους πρώτους ψηφοφόρους. Η Γένεσις καταδικάζει τους προπάτορες ως εκλογείς, παράδοση που συνεχίζουν τα Ευαγγέλια. O όχλος επιλέγει τη διάσωση του Βαραββά και όχι του Ιησού. Oι κάλπες είναι αντίχριστες. 
   Στο Γουέστ των πουριτανών και του Τζον Φορντ, οι μεροκαματιάρηδες ψηφοφόροι στέλνουν στη Βουλή των αντιπροσώπων τον Τζέιμς Στιούαρτ, επειδή νομίζουν πως είναι ο σωτήρας τους, ο «Άνθρωπος που σκότωσε τον Λίμπερτι Βάλανς». Τουναντίον, ο λυτρωτής τους, ο δυναμικός Τζον Γουέιν, χάνεται στο περιθώριο.
   Στον «Πολίτη Κέιν», ο Μεγαλοπρεπής Oρσον Γουέλς, ως υποψήφιος κυβερνήτης, συντρίβεται στις εκλογές επειδή «είχε σπιτώσει μια τραγουδίστρια». Αντ' αυτού κυβερνήτης εκλέγεται ένας ασήμαντος αλλά αδίστακτος πολιτικάντης.
   Και από την προτεσταντική Αμερική ταξιδεύουμε στην υπερατλαντική Ελλάδα, όπου κάθε κυβέρνηση είναι καλύτερη από την επόμενη. Για τούτο, η προαγγελία βουλευτικών εκλογών δικαίως εκλαμβάνεται ως εκβιασμός. Και, η λογική αντίδραση, η σημερινή αποχή αναμένεται να φτάσει στο 35%. Με αυτά τα ποσοστά, η καθολική ψηφοφορία ως επιστέγασμα της ελευθερίας και της ισότητας ακυρώνεται στην πράξη. Oι εκλογές διενεργούνται για να εντοπίζονται οι ένοχοι των κυβερνητικών ανομημάτων. Αφού κυρίαρχος είναι ο λαός και το ψάρι βρομάει απ' το κεφάλι, ύποπτοι βεβαίως είναι οι ψηφίσαντες. Oταν ο αριθμός τους καθ' οιονδήποτε τρόπο μειωθεί σε βολικά ποσοστά, οι αρχές θα προβούν σε συλλήψεις δρώντων εκλογέων.
   Για να μη συμβούν όσα προαναφέραμε, η στήλη προτείνει να αντικαταστήσουμε την καθολική ψηφοφορία με τη γενική κλήρωση. Θα δυσαρεστηθούν μόνον άτομα σημαντικότερα απ' τους πρυτάνεις της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, που ήσαν κληρωτοί.
   Αλλά και η ένωση της αριστεράς σε ενιαίο κόμμα θα διεκδικούσε ευλόγως την ψήφο όσων επιμένουν στην αποχή. Ποια λύση απ' τις δύο είναι απλούστερη; Και όσον αφορά την εσωκομματική πάλη, ας εφαρμόσουν τη μέθοδο της Oκινάουα, που περιγράφει ο Τζον Πάτρικ: Στους τοπικούς αγώνες σούμο, όταν ο κ. Γιουράιντα αρπάζει και πετάει έξω απ' τα σκοινιά τον κ. Χοκάιντα, οι κριτές ανακηρύσσουν νικητή τον δεύτερο και είναι όλοι ευχαριστημένοι. 
   Συνέχεια στο επόμενο.

   Γιάννης Καλαϊτζής

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

  Η πολεμική αρετή του Γιώργου Παπανδρέου
  14 Νοεμβρίου 2010

   Με την καταλυτική δύναμη των μεγάλων ανδρών οι οποίοι μεταβάλουν τον ρου της Ιστορίας και τις τύχες των λαών, ο Μέγας Κωνσταντίνος καθιέρωσε τον Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία των Ρωμαίων, ο Διονύσιος Σολωμός έδωσε στο έθνος τα νέα Ελληνικά και ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου χάρισε στον πατριωτισμό ένα νέο περιεχόμενο: τον κ. Γιάννη Σγουρό. Στο νέο ψηφιακό σχολείο, ο Σωκράτης διδάσκει διαδραστικά τους Ελληνόπαιδες: "Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν ο Νομάρχης Αττικής".
   Αυτά συνάγονται με βεβαιότητα από τις πολλαπλές αναφορές του πρωθυπουργού στον πατριωτισμό, με τις οποίες καλεί τους πολίτες να επιλέξουν και σήμερα τους κυβερνητικούς υποψήφιους. Κάθε άλλη επιλογή είναι αντιπατριωτική υπονόμευση του αγώνα για την έξοδο από την κρίση.
   Αλλά επειδή πατριωτισμός δεν είναι μόνο ο κ. Σγουρός, θα αναρωτηθούμε "Τι είναι η πατρίδα μας και θα απαντήσουμε στην επικατάρατη αποδόμηση του ελληνισμού που επιχείρησε η διαβόητη κα Δραγώνα.

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είναι ο Γιώργος
Ο Παπανδρέου του Ανδρέα ο γιος;
Η αυτοδιοίκηση και ο Καλλικράτης;
Είναι ο Καμίνης; Είναι ο Σγουρός;

Μην είναι έλλειμμα; Μην είναι χρέος;
Μην είναι δάνειο; Μην είναι σπρεντ;
Μην είναι οι τράπεζες και οι αγορές
Και το ταμείο το Διεθνές;

Όλα πατρίδα μας! …Και ο Παμπούκης και ο Ραγκούσης
Και το Μνημόνιο και το Κατάρ
Και οι ΔΟΥ και οι εφορίες
Που θένε κι άλλα, κι άλλα λεφτά.

   Και, εάν δεν σας συγκινεί ο Πολέμης, στο διαδίκτυο φιλοξενούνται δεκάδες σελίδες αγνών εθνικοφρόνων που δημοσιεύουν ρητά και αποφθέγματα για τον ηρωισμό των τρισχιλιετών Ελλήνων και προσφέρουν λαχταριστά σούσι ή σάλτσες τσίλι.
   Αγαπητοί αναγνώστες, κατά την εβδομάδα που πέρασε κακόβουλοι και πικρόχολοι παρατηρητές αναζητούσαν με εμπάθεια τους τίτλους φιλοπατρίας του κ. Παπανδρέου, για να ερμηνεύσουν τάχα τις επίμονες εκκλήσεις του ανδρός στα πατριωτικά μας αισθήματα.
   Θα τους συνιστούσαμε αυτοσυγκράτηση, επειδή είναι λίγο-πολύ γνωστό ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, ως απλός αξιωματικός υπηρεσίας και ως άνθρωπος, κάλυψε επανειλλημένως την απουσία παιδιών της Αριστεράς που παίρναν άδεια "απ' τη σημαία" για ένα μεροκάματο στις οικοδομές, ή φύλαγε σκοπιά αυτός ο ίδιος στη θέση φαντάρων που το 'σκαγαν για να δουν την άρρωστη μάνα τους.
   Κυρίως θα έπρεπε να γνωρίζουν οι κακόπιστοι την πολεμική αρετή που επέδειξε ο πρόεδρος της Κυβέρνησης κατά την στρατιωτική του θητεία. Πράγματι, ως ανθυπολοχαγός του πεζικού και εκπαιδευτής νεοσυλλέκτων στη χρήση της αμυντικής χειροβομβίδας, όταν αμαθέστατος και ολιγόψυχος τυφεκιοφόρος, αφού απασφάλισε την Μιλλς την έριξε στο μισό μέτρο, ο κ. Παπανδρέου τη σκέπασε με το σώμα του για να σωθούν οι λοιποί εκπαιδευόμενοι. Ευτυχώς οι πυροτεχνουργοί είχαν αφαιρέσει τη φονική γόμωση του βλήματος.
   Και ως υπολοχαγός των ΛΟΚ, υπηρετώντας κάπου στα σύνορα, πληροφορούμενος από συμμαχική πηγή ότι πολεμοχαρής αλλοεθνής συνταγματάρχης του πυροβολικού σκοπεύει να προκαλέσει θερμό επεισόδιο μεταξύ των δύο ομόρων χωρών, ο Γιώργος Παπανδρέου, επικεφαλής ομάδος καταδρομέων, πέρασε τα όρια και αφαίρεσε αθόρυβα τα κλείστρα των πυροβόλων του θερμοκέφαλου στρατιωτικού.
   Να υπενθυμίσουμε τέλος ότι, κατά την απόσπασή του στην κανονιοφόρο "Κουντουριώτης" και όταν η άγκυρα του σκάφους έμπλεξε σε ξεχασμένη από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο θαλάσσια νάρκη, ο Γ. Παπανδρέου όρμησε στα παγωμένα νερά και ελευθέρωσε το παγιδευμένο πολεμικό από τη θανάσιμη αρπάγη.
   Θα περιοριστούμε στα γεγονότα αυτά επειδή η περεταίρω προβολή των ανδραγαθιών του θα ενοχλούσε και αυτόν τον ίδιο. Χαιρετώ.

Σημείωση: Η ταινία του Φελλίνι που αναφέρεται στα προηγούμενα "Λοιμώδη" ονομάζεται "Η φωνή του Φεγγαριού" και όχι "Οι ευνοούμενοι του φεγγαριού". Ευχαριστώ τον Βαγγέλη Μητσοτάκη και τον Νέστορα Πουλάκο για τη διόρθωση.

Γιάννης Καλαϊτζής

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   21 Νοεμβρίου 2010

   Στον έβδομο μύθο του Ναστρεντίν Χότζα, όταν αυτός ο θαυμαστός Ανατολίτης ανακαλύπτει στο χωράφι του έναν καθρέφτη, με την πρώτη ματιά βεβαιώνεται πως το εικονιζόμενο πρόσωπο είναι ο μακαρίτης πατέρας του, διαφωνεί όμως η γυναίκα του επειδή στον καθρέφτη εμφανίζεται, λέει, η ασχημομούρα γειτόνισσα και ο κατής που καταφεύγουν στην κρίση του πέφτει στα γόνατα και προσκυνάει το είδωλο επειδή ολοφάνερα παριστάνει τον Προφήτη.
   Με την ίδια μέθοδο ανέλυσαν τα πολιτικά μας κόμματα το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών.
   Η νέα δεξιά διασάλπισε την ολική επαναφορά του στρατηγού Αλέξανδρου Παπάγου, η κυβέρνηση χαιρέτισε τον θρίαμβο του Εθνάρχη Ελευθέριου Βενιζέλου και η αριστερά στη φυσιογνωμία των εκλογέων αναγνώρισε τον Νίκο Ζαχαριάδη, την Λιάνα Κανέλη και τον Λεωνίδα Κύρκο στα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
   Και όσον αφορά την αποχή, ο Παντελής Μπουκάλας γράφει στην «Καθημερινή»: «Η εξήγησή της, που δεν μπορεί να είναι μονοδιάστατη, προϋποθέτει μια στήλη της Ροζέττης με είκοσι γλώσσες πάνω της και όχι με δύο (σε τρία συστήματα γραφής) όπως εκείνη του Σαμπολιόν».
Τα «Λοιμώδη νοήματα» εντούτοις συνιστούν να μην καταφύγουμε στους αιγυπτιολόγους για την αποκρυπτογράφηση της αποχής και του εκλογικού αποτελέσματος στο σύνολό του, επειδή ο τόπος μας διαθέτει εν αφθονία τους νέους εξηγητές της Γραμμικής Βήτα, οι οποίοι έδωσαν μια εκπληκτικά πρωτότυπη ερμηνεία στη γραφή της αρχαίας Πύλου.
Τα κείμενα της Γραμμικής Β χαράχτηκαν σε πήλινες πινακίδες και ψήθηκαν από τις πυρκαγιές που κατέστρεψαν τα ανάκτορα του Νέστορος.    Όταν οι M. Ventris και J. Chadwick ξεκίνησαν την αποκρυπτογράφησή τους, πίστευαν (και διέδιδαν) ότι θα φέρουν στο φως μια καινούρια «Ιλιάδα» ή «Oδύσσεια», έναν ακόμη Oιδίποδα ή μια νέα Ηλέκτρα, αλλά ανακάλυψαν πως οι πινακίδες ήταν λογαριασμοί του μπακάλη, βιβλία εσόδων-εξόδων, δελτία αποστολής, τιμολόγια και κατάστιχα αποθηκάριου.
   Και δικαίως δεν δόθηκε το όνομά τους σε μια πλατεία ή σε ένα δρόμο της χώρας, αφού η επιστημονική τους επάρκεια αποδεικνύεται αγυρτεία εάν ληφθούν υπ' όψιν τα ακόλουθα.
   Ειδικοί επιστήμονες ανακοίνωσαν προ μηνών ότι οι πινακίδες του Νέστορος δεν είναι τίποτ' άλλο παρά οδηγοί ιαματικού τουρισμού, συνταγές για ατμόλουτρα, υδρομασάζ, σάουνα και ολοκληρωμένα πακέτα θαλασσοθεραπείας, λασποθεραπείας, απολέπισης, κυτταρίτιδας και αδυνατίσματος. Και κατά δεκάδες προστρέχουν οι εντυπωσιακές καλλονές, οι παχύσαρκες κυρίες και ο υπουργός Πολιτισμού με το σκύλο του και συνωστίζονται στα spa της Costa Navarino (μια πόλη της ιδιωτικής πολεοδομίας) όπου παρέχονται οι θεραπευτικές τεχνικές του ομηρικού βασιλέα. Και όπως ο κ. Παπανδρέου βλέπει Σγουρός, Καμίνης, Μπουτάρης και διαβάζει Μνημόνιο, Ευρωπαϊκή Τράπεζα και Νομισματικό Ταμείο, οι λουτράρηδες συλλαβίζουν te-me-nos, ke-ra-meus, e-ne-ka και προφέρουν πισίνα, ποδόλουτρο, μπιντές.
   Και εάν η σοφία της λασποθεραπείας δεν επαρκεί για το σχεδιασμό της κυβερνητικής στρατηγικής, η Costa Navarino προσφέρει ως παράλληλο υπόδειγμα το διοικητικό και νομικό της υπόβαθρο. Oταν προ μηνός το Συμβούλιο της Επικρατείας με οριστική του απόφαση κήρυξε παράνομη και αντισυνταγματική την ιδιωτική πολεοδομία, η ενδιαφερόμενη εταιρεία ΤΕΜΕΣ του κ. Κωσταντακόπουλου, αφού αποκρυπτογράφησε τα νομικά με τη μέθοδο fast track, ανακοίνωσε πως η απόφαση δεν την αφορά και θα ολοκληρώσει την οικοδόμηση δύο ή τριών πόλεων ακόμη, χάριν των γκόλφερς και της Γκόλφως. Oπως ο κ. Παπανδρέου δηλαδή, που αφαιρεί τα περιττά κιλά του Συντάγματος, υπογράφει το Μνημόνιο και κυβερνά τη χώρα με την συγκατάθεση του 19% των ψηφοφόρων και μόνο.

   Γιάννης Καλαϊτζής

   Υ.Γ. Γενναίοι άνδρες του Διαδικτύου σκοπεύουν να θάψουν τον υπογράφοντα κάτω από ουρανοξύστη άνω των 100 ορόφων. Και τούτο επειδή, ευκαιρίας δοθείσης, ο συντάκτης του παρόντος τάσσεται εναντίον των ως άνω χολιγουντιανών κατασκευών με παραγωγό τον Ναβουχοδονόσωρα και ανάδοχο τον Νονό. Αλλά επειδή παρόμοια μυθώδη ταφή μόνον ο Χέοψ ο Χεφρήνος και η Μουμτάζ Μαχάλ αξιώθηκαν, θα συνεχίσουμε με τον αυτό προσανατολισμό και χιλιαπλάσιο ενθουσιασμό, για να ενθαρρύνουμε τους αστείους που μας απειλούν.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   Η αρπαγή της Γκιουλμπαχάρ
   28 Νοεμβρίου 2008

   Αγαπητοί αναγνώστες, η παρούσα στήλη της ελεγχόμενης πτώχευσης (πτώχευση επειδή καταναλώνει ιδέες ταχύτερα από τον ρυθμό που παράγονται και ελεγχόμενη από τον αυστηρά καθορισμένο αριθμό των λέξεων) συντάσσεται –η στήλη– προς όφελος του νοσοκομείου «Λοιμωδών νοημάτων» και μόνον, κατά τον ίδιο τρόπο που οι συναυλίες του κ. Θεοδωράκη δίνονται υπέρ του νοσηλευτηρίου ο «Ευαγγελισμός της ωοτόκου» και τα κοντσέρτα της κυρίας Αρβανιτάκη χάριν του ιδρύματος «κατά της καρκινικής γραφής». Oι καλλιτέχνες προσφέρονται αφιλοκερδώς. Ως εκ τούτου, για να έχουμε πλήρη αρμονία περιεχομένου και ανιδιοτελών στόχων, κύριε εφοριακέ, θα μας απασχολήσουν σήμερα εκδηλώσεις, συμπεριφορές ή τάσεις περιττές και άχρηστες, όπως είναι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι εκκλησιαστικές τελετές και τα ταφικά έθιμα, διατηρώντας εννοείται (αγνοούμε πώς) τον σεβασμό μας στις δοξασίες των πιστών. Oσοι αναγνώστες επιθυμούν κάτι ζωντανό, σπαρταριστό και ευχάριστο, ας επιστρέψουν στις σελίδες για την οικονομία και τις νέες εργασιακές σχέσεις.
   Δεν ανήκουμε στον σκληρό πυρήνα των κομμουνιστών της κυρίας Κανέλλη, ούτε μας διακατέχουν οι αυστηρές αντιλήψεις του διαφωτισμού, μας αρκεί ο κοινός νους για να γνωρίζουμε ότι η ταφή των νεκρών συμφέρει μόνον το ιερατείο και τους άλλους επαγγελματίες του χριστιανισμού, που στεγάζονται στην έξοδο των κοιμητηρίων ή στην είσοδο του μηδενός. Εντούτοις απορούμε όταν οργίζονται κατά του νέου δημάρχου Θεσσαλονίκης. Μας είναι ανεξήγητη η συμπεριφορά τους, επειδή η αποτέφρωση των νεκρών που εξήγγειλε ο κ. Γιάννης Μπουτάρης δυνατόν να έχει δύο μορφές, την καύση φτωχών και ασήμων αφ’ ενός, πλουσίων και διάσημων αφ’ ετέρου. Και, όσον αφορά τους πρώτους, δεκάρα δεν θα χάσει κανείς από εκείνους που δεν έχουν κάτι να δώσουν, τη στιγμή μάλιστα που στερούνται το τελευταίο που τους απόμεινε: τη ζωή! Αλλά και από τους δεύτερους μόνον κέρδος να περιμένουμε κατά την αποτέφρωσή τους. Και τούτο επειδή γνωρίζουμε δύο ειδών καύσεις επιφανών νεκρών. Την ιστορική του Τζένγκις Χαν και τη μυθιστορηματική εκείνου του μαχαραγιά στον «Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες». Και ως γνωστόν ο «Ταϊκούν», ο «Aνεμος των θεών», πήρε μαζί του στην πυρά χιλιάδες αγρίων που κάηκαν για την τιμή και την αιώνια μνήμη του. Ωστε λοιπόν τίποτα δεν θα στερηθεί ο χριστιανισμός του Aνθιμου από το ολοκαύτωμα των απίστων.
   Αλλά, εάν σας γοητεύουν τα μυθιστορήματα, αρπάξτε τη Σεράχ όπως ο Φιλέας Φογκ , τη Ζεχρά ή την Γκιουλμπαχάρ, δηλαδή την εξωτική καλλονή που η αλαζονεία του μαχαραγιά θα την οδηγήσει στο δημοτικό αποτεφρωτήριο. Και, για να σας διαλυθούν οι όποιες αμφιβολίες για την επιτυχία του διαβήματός σας, σημειώστε ότι από όλους τους προφήτες μόνον ο Ιούλιος Βερν έχει επαληθευθεί.
   Ακούμε βέβαια ότι ο κ. Μπουτάρης είναι σοσιαλιστής, ριζοσπάστης, αναρχοαυτόνομος, μηδενιστής, χιλιαστής, αντβεντιστής της εβδόμης ημέρας, αλλά κατά την εκτίμησή μας ο κ. δήμαρχος συμμετέχει απλά με την ιδιότητα του μέλους στο «Κόμμα της μετριοπαθούς προόδου εντός των πλαισίων του Νόμου» που ίδρυσε το 1911 ο Γιαροσλάβ Χάσεκ, ο δημιουργός του «Καλού στρατιώτη Σβέικ». Αυτά ακόμα και εάν ο δήμος ανεγείρει, όπως ελπίζουμε, ισλαμικά ή εβραϊκά τεμένη, εκπαιδευτήρια, σφαιριστήρια και κουρεία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. O συντάκτης του παρόντος γεννήθηκε στην προσφυγική πόλη που θεμελίωσαν βορείως του Oλυμπιακού οι επιζήσαντες της μεγάλης Μικρασιατικής Kαταστροφής. Τα περί αιμοσταγών Oθωμανών και βάρβαρων Τουρκαλάδων τα άκουσε μόνον από τους γενναίους εκφωνητές των εθνικών εορτών στα σχολεία και τα στρατόπεδα των λευκών.
   Ξέρουμε λοιπόν τι είδους υβρίδια είναι δυνατόν να γεννήσει η συνάντηση των πολιτισμών. Περιοριζόμενοι στα ονόματα, τα επώνυμα και τα πατρώνυμα, αναμένεται βασίμως από την αλληλεπίδραση του ελληνικού, τουρκικού και εβραϊκού στοιχείου να εμφανιστούν στα δημοτολόγια πρωτάκουστα, αφύσικα και αλλόκοτα τέρατα, όπως: Αθανάσιος Σεφερλής του Αβραάμ, Μαρία Κουγιουμτζή του Αλεξάνδρου, Ελένη Μπεϊνόγλου του Σεραφείμ, Εμμανουήλ Αμανατίδης του Περικλή, Σοφία Καρά του Ιακώβου και Ιωάννης Καλαϊτζής του Γεωργίου. Πρόσωπα φανταστικά, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο.

Γιάννης Καλαϊτζής