Κείμενα από την "Ελευθεροτυπία Εβδομάδα"

  Ιούλιος 2009 (3 άρθρα)

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

  Εκδόσεις Μπακογιάννη
  2 Ιουλίου 2009

 

  Δέκα ημέρες πριν, οι εργαζόμενοι στον «Ελεύθερο Τύπο» και στον «City» απολύθηκαν επειδή, αμειβόμενοι επί μακρόν, δεν κατόρθωσαν να συντάξουν τη μοναδική είδηση για την οποία είχαν προσληφθεί: «Η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου εξελέγει Πρόεδρος της Δημοκρατίας». Και όσοι φλυαρούν για αιφνιδιαστική απόφαση λησμονούν ότι τα ΜΜΕ Αγγελοπούλου δεν εμφανίστηκαν ως αυτόνομος οργανισμός, αλλά ως αποκύημα του Ολυμπιακού πτώματος που σήπεται προ πολλού παράγοντας όλα τα ευχάριστα για τους σκώληκες εκκρίματα. Λησμονούν, επίσης, ότι συνάδελφος φωτορεπόρτερ του «ΕΤ», παραγωγός μοναδικής δημοσιογραφικής επιτυχίας που εμφάνιζε όχι την κ. Αγγελοπούλου επί του προεδρικού θρόνου αλλά αστυνομικούς με το δάκτυλο επί της σκανδάλης, απολύθηκε. Λογική εξέλιξη αφού ο αναιδής φωτογράφος μπορούσε να πληροφορηθεί από την κ. Κανέλλη –βουλευτή του ΚΚΕ και υπάλληλο της κ. Γιάννας– ότι ο σκοπευτής αστυνομικός είχε μάνα πλύστρα όπως ο καλός κ. Κορκονέας ενώ οι στόχοι, οι κουκουλοφόροι διαδηλωτές, δηλαδή, γεννήθηκαν στο Ψυχικό και συχνάζουν στο Κολωνάκι.
   Επιτέλους το δυσαναπλήρωτο κενό στο χώρο του Τύπου έρχεται να καλύψει η ρηξικέλευθος απόφαση της υπουργού από το εξωτερικόν κ. Ντόρας Μπακογιάννη να συγκροτήσει εκδοτική επιχείρηση με στόχο να αναλάβει η ίδια την πρωθυπουργία και ο σεβάσμιος πατέρας της κ. Κώστας Μητσοτάκης να ανακηρυχθεί ανώτατος πολιτειακός παράγων, δηλαδή πρόεδρος του κράτους. Εγχείρημα πολλαπλά δύσκολο, αφού οι εκδόσεις προορίζονται για την απαιτητική και ανταγωνιστική αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών και θα περιλαμβάνουν Πακιστανούς, Αφγανούς, Ιρακινούς, Έλληνες και πάσης φύσεως δυσάρεστα στους Αμερικανούς άτομα. Και επειδή το προϊόν διαμορφώνεται πρωτίστως σύμφωνα με τις επιθυμίες του πελάτη, οι εκδόσεις προβλέπεται να ολοκληρώνονται εφάπαξ ή τμηματικά. Ο Πακιστανός ή Παλαιστίνιος τρομοκράτης δηλαδή θα εκδίδεται σε τόμους ή σε τεύχη ανάλογα με τη ζήτηση. Οι εκδόσεις Μπακογιάννη –πάντα υπό την αιγίδα του υπουργείου από το εξωτερικόν– σχεδιάζουν πακέτα με κεφάλι και δύο πόδια, με κυρίως κορμό και άνω άκρα ή αισθητήρια όργανα με κοιλιά. Την έκδοση δυνατόν να συνοδεύουν ένθετα αντιπροσωπευτικά των εντοσθίων συνεργάτη ή συγγενικού προσώπου του εκδοθέντος σύνολα που θα ολοκληρώνονται σε 6 ή 12 συνέχειες. Τα αντίτυπα θα προσφέρονται χαρτόδετα, δερματόδετα και κυρίως σιδηροδέσμια στα ανακριτικά κέντρα των φιλομαθών της CIA. Οι εκδόσεις θα παράγονται στα ταχυπιεστήρια της κ. Μπακογιάννη με τις σύγχρονες μεθόδους του εικονικού πνιγμού, στέρησης ύπνου, αφόρητης θερμοκρασίας, άγριων σκύλων και ηλεκτρονικών τεχνικών των ντιζάινερ της ΓΑΔΑ και lay out των συναφών μονάδων ασφαλείας πλην Ουρουγουάης.
   Φυσικά, το μεγάλο εκδοτικό γεγονός θα ενισχυθεί από την κρατική διαφήμιση. Το αγοραστικό κοινό, οι Αμερικανοί δηλαδή, θα απολαύσουν μηνύματα όπως: «Ντόρα Μπακογιάννη, η μεγάλη φίλη των ΗΠΑ» ή «Μπακογιάννη η καλύτερη διάδοχος του Καραμανλή» και «Μητσοτάκης, ο αυριανός πρόεδρος». Αντίτιμο της έκδοσης θα είναι η παραχώρηση βίζας. Και επειδή οι Αμερικανοί σε κάθε περίπτωση διατηρούν το δικαίωμα να απαγορεύουν την είσοδο σε όποιον αντιπαθούν εννοούμε τη βίζα για ελεύθερη μετάβαση των συγγενών της κ. Ντόρας στους ανώτατους θώκους της εξουσίας. Και για να μην παραβαρύνουν με έξοδα το δημόσιο θα μεταφέρουν στα νέα τους ενδιαιτήματα οικοσκευές και ηλεκτρονικά συστήματα που απέφερε η συναναστροφή τους με τον κ. Χριστοφοράκο.
   Επ’ αυτών ερωτηθείς ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος μόλις είχε πληροφορηθεί την ελληνοαμερικανική συνεργασία για την έκδοση προσώπων, απάντησε ότι από 1ης Ιουλίου σε όλα τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ απαγορεύεται αυστηρά το κάπνισμα και τόνισε: «Παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας. Τώρα η πρόληψη και ο σεβασμός των δικαιωμάτων μας είναι νόμος. Yes we can!».

  

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

  Η Μαντουμπάλα τού κ. Γιώργου Νταλάρα
  9 Ιουλίου 2009 

 

   Τα προγράμματα, οι εκτελεστές και ο τρόπος διεξαγωγής των λαϊκών συναυλιών μάς πείθουν ότι το Μέγαρο Μουσικής είναι στις Τζιτζιφιές και λειτουργεί υπό τη διεύθυνση του Τζίμη του Χοντρού. Συνακόλουθα νομίζουμε ότι το Ηρώδειο, όπως το τριώδιο, ανοίγει Φεβρουάριο-Μάρτιο περίοδο κατά την οποία στις συναυλίες υπό την κατάφωτη Ακρόπολη περιλαμβάνονται «ο ντενεκές τού πετρελαίου», η «Αυγουλού», το «Ντούμπρε μπρε» και το «Πιπέρι» που θα εκτελέσει ο κ. Γιώργος Νταλάρας με τον τρόπο τού Γενίτσαρη ή του Μινωτή.
   Και όπως οι διώκτες τού καπνίσματος –για να μας εξασφαλίσουν υγιές παρόν και υγιέστερο παρελθόν– διαγράφουν τα «Παλ Μαλ» ή τα «Λάκυ Στράϊκ» από τις εικόνες τής Ρίτας Χέϊγουορθ, της Όντρεϊ Χέμπορν, του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ ή του Γκρέγκορι Πεκ, ούτω ο καλός αοιδός κ. Γιώργος Νταλάρας επανεκδίδει κατά συρροήν τραγούδια τού Βαμβακάρη, του Τσιτσάνη ή του Στελλάκη, τους διαγράφει από τη μνήμη μας και στη θέση τους εγκαθίσταται αυτός ο ίδιος, οριστικά. Η περίφημη τετράδα τού Πειραιά αποτελείται, ως γνωστόν, από τον κ. Γ. Νταλάρα, τον Γ. Νταλάρα, τον Νταλάρα και τον κύριο Γιώργο Νταλάρα.
   Τετελεσμένα που δεν δημιουργεί μόνος ο καλός τραγουδιστής, αλλά, επιτελούνται από παραγωγούς μουσικών εκπομπών, ιδιοκτήτες αιθουσών και μέσων ενημέρωσης, όπως κάποτε οι ηγέτες των καθεστώτων προσωπολατρίας, ο Τσαουσέσκο, ο Μπάο Ντάι ή ο Χότζα, δηλαδή, ανασκεύαζαν την Ιστορία προς όφελός τους μέσω των κρατικών μηχανισμών προπαγάνδας.
   Και όπως οι γκαουλάϊτερ ή οι κομισάριοι εθεωρούντο πρώτοι εργάτες αγρότες και πολεμιστές, ο εν λόγω άξιος καλλιτέχνης εκτιμάται ως η καταλληλότερη φωνή για την εκτέλεση λαϊκών, δημοτικών και φραγκουλικών σουξέ, για την ερμηνεία ανατολίτικων αμανέδων, λατινικής καντσονέτας και εθνικών ή θρησκευτικών ύμνων με σωστότερη άρθρωση από το πρωτότυπο αν και με ταχύτερο ρυθμό ή εντονότερο μπρίο.
   Έχει ειπωθεί ότι ο εξαίρετος κ. Γιώργος Νταλάρας είναι καλλιτέχνης τού κράτους. Λάθος! Είναι το κράτος αυτό καθεαυτό. Η φωνή του ακολουθεί τον πολίτη από γεννήσεως μέχρι τάφου. Καθώς συμπληρώνεται ο φάκελός μας από το δημοτολόγιο, το ληξιαρχείο, τη στρατολογία, την ενορία, τα εκπαιδευτήρια, την αστυνομία, την εφορία, τις τράπεζες, την ασφάλιση, το νεκροτομείο, ο καλός τραγουδιστής για κάθε προσωπική μας κατάσταση, εξέλιξη, στασιμότητα, ατύχημα, περιπέτεια, καταστροφή, εκμηδένιση, διαθέτει και ένα αντίστοιχο τραγούδι πριν ερμηνεύσει άλλος ή εμείς οι ίδιοι την περίσταση, πριν υποβάλλουμε αίτηση και πριν καταβάλουμε τα χαρτόσημα.
   Και για να μη νομισθεί ότι έχουμε καταληφθεί από κάποιο αντινταλαρικό μένος, αναγνωρίζουμε στον καλλιτέχνη τεχνική κατάρτιση, καλή φωνή, αξιοθαύμαστη αντοχή και κάτι μοναδικό: οι ωδικές επιλογές και εκτελέσεις του, αν και λούζονται στο ελληνικό μουσικό αρχιπέλαγος ή τον παγκόσμιο ωκεανό, θυμίζουν εκείνα τα πλούσια αλιεύματα ιχθυοτροφείου που προσφέρονται στην κατανάλωση ομοιόμορφα, ισοβαρή και ταυτόσημα στη γεύση και την όσφρηση.
   Οι φωνητικές του επιδόσεις, φέρνουν στο νου τους οδοντοτεχνίτες που κατασκευάζουν κοπτήρες, κυνόδοντες και τραπεζίτες, όμοιους κατά το μέγεθος, το σχήμα και την τραχύτητα είτε προορίζονται για τη γνάθο αβροδίαιτης κυρίας είτε για την οδοντοστοιχία πυγμάχου.
Θα ήταν ικανότατος να εκτελέσει, στον τομέα του, εκείνη την ευρωπαϊκή οδηγία που απαιτούσε να παράγονται απολύτως ατρακτοειδή καρότα, σφαιρικές ντομάτες και ευθυτενή αγγούρια.
   Και ενώ ήμουν έτοιμος να τον παρακαλέσω να επιδοθεί σε πρώτες εκτελέσεις που του αρμόζουν, αφήνοντας τη μνήμη μας ήσυχη, ακούω τους Φραγκούλη, Λιδάκη, Πρωτοψάλτη, Ζωΐτσα Κουρούκλη, Νάσο Πατέτσο και Γιάννη Βογιατζή στο εξαίσιο εκείνο: «Σαλπάρει το καράβι απαλά και μας πάει μακριά στα Καλλιμάρμαράααα».

 

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

  Επιχείρηση «Κερκετεύς»
  16 Ιουλίου 2009 

 

   Κάποτε συνέστησαν σε αθηναίο εκδότη να προσλάβει έναν ικανό και για τούτο απαιτητικό διορθωτή. Ο εκδότης, γνωστός για τη μεγάλη παραγωγή παροραμάτων, κακών μεταφράσεων και κάκιστων εκτυπώσεων, παρουσίασε στον μεσολαβητή τους «Αδελφούς Καραμαζώφ» των εκδόσεών του, που στην 280ή σελίδα, αντί των θείων ιδεών του μεγάλου συγγραφέα, ο  αναγνώστης διάβαζε το πιστοποιητικό γεννήσεως συμπολίτη μας. Και αρνήθηκε την πρόσληψη, λέγοντας ότι παρά τη χοντροκομμένη αβλεψία ούτε ένας αγοραστής του είχε επιστρέψει τον λανθασμένο τόμο. Παραδόξως ο μόνος που διαμαρτυρήθηκε ήταν ο πιστοποιημένα γεννηθείς που κατέφυγε στα δικαστήρια ζητώντας περίπου να του καταβληθούν πνευματικά δικαιώματα. Το δικαστήριο δέχτηκε ότι εάν κάποιος δικαιούται αποζημίωση, ήταν ο πιστοποιήσας άγνωστος υπάλληλος της Δημαρχίας και το πράγμα έληξε εκεί.
   Η στήλη που ολοκληρώνει αυτόν τον πρώτο κύκλο «λοιμωδών νοημάτων», αφού δεν δέχτηκε έως τώρα υποδείξεις και διαμαρτυρίες για ανακρίβειες, σφάλματα ή ατοπήματα στη σύνταξη των κειμένων, ανησυχεί εντονότατα επειδή οι αναγνώστες –εάν έχουμε- μας θεωρούν προφανώς αδιόρθωτους.
   Και επειδή τα κείμενά μας συντάσσονται με την ίδια απάθεια που οι εντεταλμένοι γραφείς εκδίδουν τα πιστοποιητικά γεννήσεως, εάν συνεχίσουμε να περιγράφουμε τα ανδραγαθήματα των κ.κ. Παυλίδη, Εφραίμ, Κοσμόπουλου, Τσουμί, Χριστοφοράκου, Καρατζαφέρη, Νταλάρα και της κ. Μπακογιάννη, φοβάμαι ότι η λαμπρή υπουργός από το εξωτερικόν και οι αγαθοί άνδρες θα ζητήσουν πνευματικά δικαιώματα. Προκειμένου, λοιπόν, να προκαλέσουμε τη διορθωτική παρέμβαση των αναγνωστών θα καταφύγουμε σε δύο σωτήρια λάθη: την περιαυτολογία και την επανάληψη, ακολουθώντας τη σχολή των πολιτικών μας και το ρεπερτόριο της εκκλησίας.
   Ο συντάκτης του παρόντος είναι ο γνωστός γελοιογράφος της «Ελευθεροτυπίας» και ο άγνωστος διευθυντής του περιοδικού «ΓΑΛΕΡΑ». Διευθυντής όπως εκείνοι οι καλοί «υπεύθυνοι καταστήματος», οι αρμόδιοι για τη διαδικασία του αυτόφωρου. Και τις ημέρες αυτές, είχαμε την τιμή να αναγραφεί ο εκδοτικός μας τίτλος στην ταυτότητα του «Εναλλακτικού Τύπου», την εφημερίδα που συντάσσουν συνάδελφοι με το μελάνι και τα ταξιδιωτικά πλάνα του Νώε. Και δεχτήκαμε συγχαρητήρια για τη συμβολή, ενώ, όλη μας η προσπάθεια σε σχέση με τον αγώνα των συναδέλφων θυμίζει την απραξία, την αδράνεια που χαρακτηρίζει το αστείο χωνί, σκεύος που σε πλήρη ακινησία βοηθάει να δοθεί η επιθυμητή φόρμα στην αμορφία, κρατώντας για τον εαυτό του το μηδέν.
   Και μετά το περιοδικό, την εφημερίδα και τη ραδιοφωνική εκπομπή που παρουσιάζουμε στον «105 και 5» ακολουθώντας τον παγκόσμιο συρμό της ανάπτυξης αγοράζουμε έναν τηλεοπτικό σταθμό και τη «Χαλυβουργική» των Αγγελόπουλων. Διοργανώνουμε την επόμενη «Ολυμπιάδα» και προορίζουμε μέλος της εκδοτικής μας ομάδας για πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αποφασιστικά βήματα για τη συγκρότηση του ηγεμονικού μας προφίλ είναι η απόκτηση ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου με καρδιά πρωταθλητή και η ίδρυση κατασκευαστικής εργοληπτικής. Μας αρμόζει ο τίτλος «Κερκετεύς» του κ. Τρομπούκη. «Κερκετεύς» που σημαίνει τον χειριστή της αρπάγης, ή της σιδηράς χειρός και, κατά τους βυζαντινούς πατέρες, τον αξιωματικό εφόδου. Προκαλούμε ένα συνέδριο του Μείζονος Ελληνισμού, πεντάωρης διάρκειας κατά τα πρότυπα του ΛάΟΣ. Στις δύσκολες στιγμές καταφεύγουμε στην Τήνο, όπως ο Γιγαντάκιας και ο Βρωμού. Συνθήματά μας «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», «Εμπρός για τη Μεγάλη Ελλάδα», «Πρώτα η Πατρίδα και μετά η Δημοκρατία», «Έξω οι Ξένοι», «Μηδενική ανοχή». Περιφερειακές ομάδες: του Βλαστού, του Χριστοφοράκου, του Καμένου, του Μαρκογιαννάκη.
   Exo I Xeni. Yes we can. This is Sparta. Kai Patra.