Υπάρχει ζωή μετά τα αφεντικά;

 Εφημερίδα των Συντακτών, 08-09 Φεβρουαρίου 2014

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   Οι Πυθαγόρειοι στην εξουσία

Σύμφωνα με τον Γιάννη Τσαρούχη, ο χειρότερος εχθρός από όσους αντιμετώπισε η Ελλάδα είναι οι νεοέλληνες.

Πράγματι, όπως ο μυθικός Οιδίπους συμπεριφέρεται κατά τρόπον εγκληματικό και αισχρό εις βάρος του Λαΐου και της Ιοκάστης, οι νεοέλληνες διασύρουν τον αρχαίο ελληνισμό και σκυλεύουν, λαφυραγωγούν την Ελλάδα σκληρότερα από τους Βανδάλους, τους Βησιγότθους ή την τρόικα.

Για κάθε νοσηρή συμπεριφορά -όπως η κατοχή και χρήση υπαλλήλων ή οι θρησκευτικές δοξασίες- οι ψυχαναλυτές έχουν έτοιμη την προσήκουσα και εις βάθος ερμηνεία, εντούτοις η δήωση του ελληνισμού από τους νεοέλληνες παραμένει ανεξιχνίαστη και ακατανόητη. Και επειδή ο συντάκτης του παρόντος δεν θα υποκριθεί τον Μεγάλο Ονειροκρίτη της Βιέννης, θα αποδώσουμε το εν λόγω ειδεχθές έγκλημα στο γνωστό χάσμα των γενεών αναγνωρίζοντας στον ύποπτο ΣΥΡΙΖΑ το άλλοθι της ηλικίας.

Και εάν το τάδε ζεύγος γονέων απέχει από το επταετές τέκνον του όσο ένα και μόνο χάσμα, αντιλαμβάνεται ο καθένας ποια άβυσσος χωρίζει τον παρόντα ελληνισμό από τους προγόνους του. Για τούτο, για την προσέγγιση δηλαδή των σύγχρονων κατοίκων της νοτίου Βαλκανικής με τους ένδοξους προγενέστερους, και εν όψει εκλογών, ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης αναπολεί το πυθαγόρειο ρητό «κυάμων απέχεσθαι» και το ενεργοποιεί, όπως θα λέγαμε «ενεργοποιεί το παλαιό σεισμικό ρήγμα».

Αλλά η εκτέλεση της προσταγής των Πυθαγορείων θα προκαλούσε την οργή των αντιπολιτευόμενων κουκουλοφόρων. Για τούτο ο λαμπρός υπουργός καταργεί μερικώς το δικαίωμα του εκλέγειν (περί αυτού πρόκειται) αναστέλλοντας τη δυνατότητα των ετεροδημοτών να ψηφίζουν όπου κατοικούν. Και όπως λέμε διαθεσιμότητα και εννοούμε απόλυση, γράφουμε αναδιάρθρωση και εννοούμε διάλυση, ο κ. Γ. Μιχελάκης ονομάζει την αναστολή του εκλογικού δικαιώματος αποτροπή της νοθείας, και τούτο χάριν των Πυθαγορείων και της φιλοσοφίας.

Ωστόσο, η πιθανή νοθεία θα προέλθει (σύμφωνα με τον κ. Μιχελάκη) από την ευχέρεια του φαύλου ετεροδημότη να ψηφίσει δύο φορές. Μία στον τόπο καταγωγής του και αμέσως μετά εκεί όπου κατοικεί, κίνδυνο που ο αθώος και άδολος υπουργός ανακάλυψε ενώ στήνονται οι κάλπες.

Σε όλες τις προηγούμενες εκλογές ο κάθε ψηφοφόρος άσκησε το εκλογικό του δικαίωμα στον τόπο διαμονής και γεννήσεώς του, που ήσαν ταυτόσημοι. Αλλά αμέσως μετά τις κάλπες του 2012 ένα τεράστιο κύμα αστυφιλίας και μεταδημότευσης κατέκλυσε τη χώρα, γεγονός απρόβλεπτο που δημιούργησε αυτήν την πρωτόγνωρη απειλή νοθείας του εκλογικού αποτελέσματος. Η επιμελάνωση του αντίχειρα ή του δείκτη των ψηφοφόρων απορρίπτεται, αφού η λύση αυτή απαιτεί τεχνολογία υψηλών προδιαγραφών που βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο.

Για τους ως άνω λόγους καταφεύγουμε στη σοφία των Πυθαγορείων και καταστρώνουμε ένα πρόγραμμα-πιλότο, που στην ανάπτυξή του θα καταργεί τη νοθεία και τις εκλογές ολοσχερώς. Και αφού οι εκλογείς θα ψηφίζουν μόνο στον τόπο καταγωγής τους, ανάμεσα στο συνταγματικό δικαίωμα και στον ψηφοφόρο θα παρεμβάλλονται χιλιομετρικές αποστάσεις και μίλια, πεταμένα λεφτά και χαμένος χρόνος. Δίνοντας οικολογική διάσταση στην απαγόρευση των εκλογών, ο νομοθέτης καθιστά περιττή και αναχρονιστική την επέμβαση στρατιωτικών αρμάτων μάχης, χαφιέδων και μπατσαρίας.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι άδικο προφανώς κάθε ψήφος να έχει το ίδιο πολιτικό βάρος. Για τούτο, αφού συνυπολογιστούν οι ταξιδιωτικές διαδρομές, τα έξοδα και οι απαιτούμενες ώρες ή μέρες μέχρι την κάλπη, θα προκύπτει ένας πολλαπλασιαστής ο οποίος επί του αριθμού των ψήφων θα εξάγει το εκλογικό αποτέλεσμα.

Εάν το εγχείρημα αποδώσει καρπούς, στο κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα θα εισαχθεί ακόμα ένα πυθαγόρειο ρητό, το «κρείττον το σιγάν» και τα παράγωγά του: «Η σιωπή κόσμον φέρει», «η σιωπή είναι χρυσός», «Βλέπε, άκου, σώπα» κ.λπ.

Εάν αποτύχει ο λαμπρός υπουργός θα ακολουθήσει τη ρήση του Αντονι Στούμπνια: «Τις κραυγαλέες του βλακείες μετά από καιρό τις αποκήρυξε σιωπηλά».