Κείμενα δημοσιευμένα στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ

  Γιατί δεν απέκτησαν εφορευτικές επιτροπές τα αφοδευτήρια
  Enditorial τεύχους #14, Νοέμβριος 2006

   Χολερικός φίλος που για λόγους υγείας δεν πίνει, δεν καπνίζει και δεν ψηφίζει, µετά τα αποτελέσµατα των πρόσφατων εκλογών έκανε τις παρατηρήσεις που ακολουθούν. Τις κατέγραψα επειδή µε στοιχεία όχι απολύτως ακριβή κατέληξε σε στέρεα συµπεράσµατα σχετικά µε τα πολιτικά µας ήθη. Ακούστε τον:
   «Οι δύο µόνες διαδικασίες όπου επιβιώνει ακλόνητος ο διαχωρισµός των δύο φύλων, είναι οι γενικές εκλογές σε τµήµατα ανδρών-γυναικών και η αφόδευση στα δηµόσια αποχωρητήρια, µε τα χαρακτηριστικά σύµβολα αρένων και θηλέων.
   Πραγµατικά, ενώ έχουν ατονήσει οι αποκλεισµοί συνύπαρξης των φύλων, στην εκπαίδευση και στον εκκλησιασµό λόγου χάριν, για την κατάθεση πολιτικών προτιµήσεων και κοπράνων συνεχίζουν να λειτουργούν γυναικωνίτες και ανδρώνες.
   Η αφόδευση και η ούρηση επιβάλλουν την έκθεση των γεννητικών και άλλων οργάνων. Εδώ, η θεσµοθέτηση απαγορεύσεων, θα µπορούσε να δικαιολογηθεί. Αλλά ποιες ντροπές, ποια ανοµήµατα, ποια έκλυση ηθών προλαµβάνει η ψηφοφορία µε διαχωρισµένα τα φύλα;»
   Του υπενθύµισα ότι άντρες και γυναίκες τώρα πια ψηφίζουν µαζί. Με αγνόησε και συνέχισε.
«Θα έπρεπε να ευλογούµε τον Πανάγαθο, τον Γκοντό, τον Μεγάλο Μπόγο ή τις ενώσεις του άνθρακα, επειδή ανάµεσα στην ωραιότητα των δύο γλουτιαίων (εξαρτάται από τον φέροντα οργανισµό ή τον θαυµαστή) τοποθέτησαν την έξοδο των κοπράνων. Να τους ευγνωµονούµε επίσης, επειδή έδωσαν την ίδια διεύθυνση κατοικίας στα γεννητικά και στα όργανα ούρησης, τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες. Εάν οι προαναφερθείσες περιοχές του σώµατος χρησίµευαν µόνο ως ερωτογόνες ζώνες, θα ήταν αδύνατο σε κάθε ανθρώπινο ον να αντέξει αυτήν την αίσθηση.
   Τα δύο σε ένα, το διφυές, η αµφισηµία και η κατανόησή τους -σταδιακή ή αυτόµατη- µε τη συνακόλουθη ανακουφιστική ιλαρότητα, οδηγούν στην ειδοποιό διαφορά του ανθρώπου, στο γέλιο. Οι γελωτοποιοί αναστηλώνουν τη δηµιουργία. Με ένα ευφυολόγηµα συµβιβάζουν τις διαφορές, καταλαγιάζουν τις συγκρούσεις. Με µια τούµπα, µια καρικατούρα ως υπόθεση εργασίας, παράγουν µια σύγχυση αλλά και την διασάφησή της. Διαλέξτε υλικά, λέξεις, παρεκβάσεις, εικασίες, συνειρµούς, συγκερασµούς, ενώσεις από περιοχές της προηγούµενης παραγράφου και θα έχετε τα µισά αστεία της ιστορίας. Έχω υπ’ όψιν µου δυο διατηρητέες θεωρίες του χιούµορ. Την µία διατύπωσε ο µέγας Ονειροκρίτης και την άλλη ο δάσκαλος τού Καζαντζάκη. Η πρώτη, για να κατανοηθεί, προϋποθέτει τη γνώση όλης της φροϋδικής σκέψης, η δεύτερη, ένα πλήθος διανοητικών ακροβασιών που µου είναι αδύνατο να παρακολουθήσω. Προτιµώ τα ερωτήµατα που προκαλούν οι δύο αταίριαστοι συγκάτοικοι: το κάλος των γλουτών και η αµορφία των κοπράνων. Περιουσιακά στοιχεία του καθενός µας, που προσπαθούν να κατακερµατίσουν η σοβαροφάνεια, η αποµόνωση, τα παραβάν, ο διαχωρισµός των φύλων στις εκλογές όπως και στην αφόδευση, διαδικασίες που όζουν Ψωµιάδη και Χριστόδουλο. Απορώ πως δεν έχουν συγκροτήσει ακόµα εφορευτικές επιτροπές για τα αφοδευτήρια. Στόχος είναι η εκµηδένιση της ζωογόνου ανάµειξης των διαφορετικών. Σκοπός, η ακύρωση του καινούριου που παράγει η µανιακή σύγχυση και η επίλυσή της. Για τις εκλογές ειδικότερα, άλλοθι για την αταξία, την διαστροφή, τον διασυρµό των δηµοκρατικών διαδικασιών πριν την κάλπη».
   Στο σηµείο αυτό σαν να πρόσεξε την υπενθύµισή µου για την κοινή ψηφοφορία ανδρών γυναικών, είπε «Τώρα πια το κακό έχει γίνει» και ανέβασε τους τόνους λέγοντας:
«Οι εκλογές σαν σύστηµα ανάδειξης των ηγεσιών µεθοδευµένα έχουν αποτύχει. Να αντικατασταθούν το συντοµότερο µε την δηµοκρατικότατη κλήρωση. Ας γίνει η αρχή από τις κατώτερες βαθµίδες της Δηµοκρατίας.
   Ποια είναι τα αποτελέσµατα των πρόσφατων δηµοτικών εκλογών; Ο κ. Καραµανλής εξέφρασε την πρωτότυπη άποψη ότι τον διαλέγουµε για να µας είναι δυσάρεστος. Το ΠΑΣΟΚ ανέδειξε δύο µεγάλους νικητές: την κ. Γεννηµατά-Κυριακού και τον κ. Φασούλα-Κόκκαλη. Η κ. Παπαρήγα βεβαιώθηκε για την σωστή γραµµή της. Θα διευρύνει την αναζήτηση συµµάχων στο ΚΟΔΗΣΟ του Πεσµαζόγλου και στην ΕΠΕΚ του Πλαστήρα. Όσο για τον κ. Τσίπρα, είναι η επιστροφή φόρου που µας παρακράτησε µε τον υπερβάλλοντα ζήλο της, η βλακεία».
   Συµφωνώ σε όλα.

   Γιάννης Καλαϊτζής