Κείμενα δημοσιευμένα στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ
Παραθεριστική αρένα Enditorial τεύχους #21, Ιούνιος 2007
Σύµφωνα µε τη δήλωση των αρµοδίων υπουργών, το νοµοσχέδιο για τις παραθεριστικές κατοικίες κατετέθη από την κυβέρνηση Καραµανλή για να αποφύγουµε ως χώρα το σκανδαλώδες, εγκληµατικό προηγούµενο της Ισπανίας, όπου ασυνείδητοι εργολάβοι κατέστρεψαν τις παραλίες τής Ανδαλουσίας, της Καταλονίας, της Καστίλης, της Καστέλας, του Φαλήρου και του Ελληνικού. Είναι γνωστό, ότι ο βάσκος δήµαρχος του Ελληνικού, µέλος τού πολιτικού τµήµατος της ΕΤΑ, κατέφυγε σε απεργία πείνας προκειµένου να απελευθερωθούν οι µεσογειακές ακτές τής φίλης χώρας από την καταλανική µαφία και να αποδοθούν στους φυσικούς δικαιούχους, τους ψαράδες της Μαρµπέλα δηλαδή και τους πολίτες της Βαρκελώνης. Πρόσφατα εξάλλου, στο παραλιακό Μοσχάτο, οι κάτοικοι (βάσκοι στην πλειοψηφία τους) εξαγριωµένοι µε τα «Ολυµπιακά Ακίνητα», εταιρεία τού Δηµοσίου που έχει φράξει την παράκτια ζώνη, γκρέµισαν οι ίδιοι τα κάγκελα για να ξανακερδίσουν τα λεγόµενα στην τοπική διά-λεκτο «µπάνια του λαού». Δυστυχώς, η αµετανόητη κυβέρνηση Θαπατέρο, σε προεκλογική περίοδο, ετοιµάζει ένα εκτεταµένο σχέδιο οικοδόµησης των ακτών προς άγραν ψηφοφόρων, αρχής γενοµένης από το Ναυαρίνο, την Πύλο των αρχαίων Ισπανών. Πράγµατι, ο ιστορικός κόλπος τού Ναυαρίνου στο σύµπλεγµα των Βαλεαρίδων, γνωστός από τη ναυµαχία που απελευθέρωσε την Ισπανία από τον Ιµπραήµ, θα µεταβληθεί σε ένα χολιγουντιανής έµπνευσης αχανές θέρετρο. Και επειδή η νεότερη Πύλος δεν ταυτίζεται χωροταξικά µε την αρχαία, προς άρση των αδικιών, η παραθεριστική Ντίσνεϋλαντ θα εκτείνεται από τα παράλια της δυτικής Ηπείρου µέχρι τις ακτές τής αφρικανικής και από την ευρωπαϊκή µέχρι την ασιατική ήπειρο. Η κυβέρνηση έχει την αµέριστη συµπαράσταση της καθολικής εκκλησίας, η οποία προσφέρει προς αξιοποίηση την περιουσία τής Μονής Τοπλού, της µονής Εθνική, της µονής Εµπορική, της Πειραιώς, της Άλφα µπανκ, της Αγίας Τράπεζας, αλλά και χιλιάδες τόνους κοτόπουλα, κατάλληλα για τη λίπανση των γηπέδων γκολφ ή για τα συσσίτια των πτωχοκοµείων τής Ιβηρικής. Στις διαµαρτυρίες των Βάσκων, το υπουργείο Τουρισµού τής Ισπανίας απαντά ισχυριζόµενο ότι τα έργα εκτελούνται προκειµένου να αντιµετωπιστεί ο τουρισµός υψηλών προδιαγραφών τής Ελλάδας. Το συγκριτικό πλεονέκτηµα της πατρίδας µας είναι βέβαια το εφοπλιστικό κεφάλαιο του «Σήη Ντάϊµοντ» και του «Σαµίνα». Οι σύγχρονοι Μιαούληδες, όταν συλλαµβάνονται από κοινοτικούς υπαλλήλους να καταπατούν χάριν επενδύσεων τις περιοχές «Natura 2000» και ο ανακριτής τούς θέτει το αµείλικτο ερώτηµα «Τι θα ’κανες στη θέση µου;», απαντούν «Θα σε κρέµαγα» και αφήνονται ελεύθεροι. Η χώρα µας διαθέτει εξάλλου καταπράσινες χορτολιβαδικές εκτάσεις, κατάλληλες για τα υδροβόρα γήπεδα γκολφ –ευνοούµενα των µεγιστάνων τού πλούτου– διαθέτει ραγδαίες βροχοπτώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, διαθέτει τους ποταµούς Τάγο, Ντούρο, Γκουανταλκιβίρ και Έβρο (πολλαπλάσιο σε όγκο υδάτων τού οµώνυµου ισπανικού) και, κυρίως, διαθέτει παράδοση. Όπως είµαστε ζυγωµένοι µε τις ταυροµαχίες, τη Ρεάλ, την παέλια, τον Φράνκο και τον Δον Κιχώτη, έτσι στις φλέβες µας κυκλοφορούν µπαλάκια, µπαστούνια, γκαζόν, τρύπες, φυτοφάρµακα και νερό, άφθονο νερό, ικανό να αρδεύσει χιλιάδες εκτάρια χαµηλής βλάστησης και χαµηλής νοηµοσύνης.
Γιάννης Καλαϊτζής
|