Κείμενα δημοσιευμένα στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ

  Η ΕΛΑΣ βοήθειά µας
  Enditorial τεύχους #22, Ιούλιος 2007

   Από όλες τις ανθρωπιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα µας για τη φιλοξενία, την περίθαλψη, την αποκατάσταση των προσφύγων, των αστέγων ή των εξαρτηµένων ατόµων, η πλέον φιλάνθρωπος και ελεήµων είναι η ελληνική Αστυνοµία.
   Όπως το θείον φως των Αγίων θαµπώνει µπροστά στην απαστράπτουσα ουράνια όψη τού Ιησού, έτσι και οι προσπάθειες των πάσης φύσεως µη κυβερνητικών οργανώσεων εµφανίζονται αµελητέες µπροστά στον αντιρατσιστικό ακτιβισµό τής ΕΛΑΣ.
   Χρωστάµε χάρη στους άνδρες τού Α.Τ. Οµονοίας φερ’ ειπείν (των οποίων τα ονόµατα αποκρύπτει η σεµνότυφη µεγαλοσύνη τους) επειδή ο µέσος Έλληνας είδε, κατάλαβε επιτέλους, ποιους εξευτελισµούς υφίστανται οι πρόσφυγες, ποια βαρβαρότητα βιώνουν οι µετανάστες, οι άστεγοι, οι εξαρτηµένοι.
Θυµίζω το video από το εν λόγω τµήµα. Κάθε βρισιά τού λαµπρού αστυνοµικού αξίζει όσο 100 ελληνοποιήσεις, κάθε χαστούκι θεµελιώνει και ένα ίδρυµα αστέγων, κάθε βουρδουλιά µετράει 1.000 απεξαρτήσεις.
   Και αντί να αναγνωρίσουµε την προσφορά τού αγνού αστυφύλακα, την προσπάθειά του για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, κάποιοι ανόητοι, για να µειώσουν το γεγονός, το ονοµάζουν µεµονωµένο, ενώ όλοι γνωρίζουµε ότι πρόκειται για την πάγια, τη µεθοδευµένη, την καθηµερινή πρακτική τής Ασφάλειας.
   Παράδειγµα, ο άγριος ξυλοδαρµός εκείνου του ψυχικά ασθενούς για να φωτιστούν τα προβλήµατα της ψυχιατρικής, ή ο βασανισµός έως θανάτου του Ιρακινού στο ίδιο τµήµα, για να προβληθεί η αγριότητα που υφίστανται οι τριτοκοσµικοί, αλλά και τα οµαδικά µαρτύρια των Πακιστανών, οι υποθέσεις «ζαρντινιέρα» και «πράσινα παπούτσια», για να κινητοποιηθεί επιτέλους η άβουλη, απαθής πλειοψηφία τής χώρας.
   Και αυτά, σε συνθήκες κάθε άλλο παρά ιδανικές. Ο µέσος άνδρας των σωµάτων ασφαλείας, προκειµένου να στρέψει την προσοχή τής κοινής γνώµης στα πάθη των προσφύγων, παράλληλα µε το λειτούργηµά του, λόγω µισθού, αναγκάζεται να κάνει τον προαγωγό, τον λαθρέµπορα, τον εκβιαστή. Κλέβει, εξαπατά, βιάζει, σκοτώνει, για να κερδίσει µόνο τα αδιάφορα βλέµµατα του πλήθους, τις ασυναρτησίες, τις ελληνικούρες του κ. Πολύδωρα, τις ζηλόφθονες δηλώσεις τού επαγγελµατικού τους σωµατείου. Τις ΕΔΕ των αχάριστων (ξέρουµε ότι δεν θα αποδείξουν τίποτα) και τις έρευνες της εσωτερικής αστυνόµευσης (τους δίνουµε κάτι τις).
   Με πρωτοβουλία τής ΓΑΛΕΡΑΣ, µια ποδοσφαιρική οµάδα προσφύγων, αστέγων και απεξαρτηµένων φίλων, θα αγωνιστεί στο Παγκόσµιο Κύπελλο Αστέγων τής Κοπεγχάγης. Αντίπαλος είναι ο ρατσισµός. Αλλά όσα παγκόσµια κύπελλα και αντιρατσιστικά φεστιβάλ να οργανωθούν, όσα ιδρύµατα αστέγων να συγκροτηθούν, µύρια ακτιβιστικά κινήµατα να εκδηλωθούν, τα προβλήµατα των ατόµων που η ζωή τούς έστειλε αλλού, δεν θα επιλυθούν χωρίς τη συνδροµή των πραιτόρων τού Δηµοσίας Τάξεως.

   Γιάννης Καλαϊτζής