Κείμενα δημοσιευμένα στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ
Εξουσία και Εργασία: Το ασυµβίβαστο Enditorial τεύχους #33, Ιούνιος 2008
Η άρχουσα τάξη τής χώρας επιφυλάσσει για τον εαυτό της αποκλειστικά τον πλούτο, τα όπλα και την αργία. Την διαπίστωση αυτή επικύρωσε ο κ. Αλογοσκούφης µε την πρόσφατη επίθεσή του εναντίον τού κ. Αλαβάνου. Διεκδικώντας τιµές σκληρά εργαζόµενου (λιγνιτωρύχου, µπετατζή, αχθοφόρου) κατηγόρησε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ (όνοµα κι αυτό) ότι ουδέποτε εργάστηκε, ξεχνώντας ότι ο πρωθυπουργός κ. Καραµανλής υπήρξε µόνιµος άεργος. Πολύ λογική στάση, αφού εξουσία και εργασία είναι έννοιες ασυµβίβαστες. Μπορεί η Γαλλική επανάσταση να καρατόµησε τον Λουδοβίκο 16ο, αλλά τα χαχανητά τού Δήµου και των Σοφιστών τον καταβαράθρωσαν στα τάρταρα της Ιστορίας επειδή ο τέως είχε το χόµπι να επιδιορθώνει κλειδαριές. Και τον αδίκησαν διότι η κλειθροπιία ήταν η υψηλή τεχνολογία τής εποχής όπως η ωρολογοπιία αργότερα και οι υπολογιστές σήµερα. Ο Αρχαίος κόσµος τής εργασίας µάς κληροδότησε λέξεις όπως: µοχθηρός, άγριος, βάναυσος και έναν θεό, τον Ήφαιστο, κουτσό και κερατά. Στην Ιλιάδα, στο έπος των Ευγενών, περιφέρει την κακοβουλία του ένας µουζίκος, ο Θερσίτης, από την ταπεινή γενιά τού Αγρίου, αδελφός τού Οινέως, άσχηµος, θρασύς, πικρόχολος και Καλυδώνιος, όπως εκείνος ο φονικός κάπρος. Ανάµεσα σε τόσους πολεµιστές, ήρωες, θεούς και βασιλιάδες, τα αγαθά τής εργασίας εικάζονται µόνο σµιλευµένα στην ασπίδα τού Αχιλλέα. Στην Οδύσσεια δουλεύουν οι µονόφθαλµοι Κύκλωπες, η Πηνελόπη που υφαίνει µια φενάκη και κανείς άλλος. Στην Αρχαία Αθήνα, η Τρίτη τάξη, η κατώτατη, δηλώνεται µε το επαγγελµατικό της όνοµα. Είναι οι Ζευγίτες. Ο ένδοξος Κιγκινάτος καλλιεργεί τη γη σε µια κορυφαία πράξη αυτοταπείνωσης. Ο ακατάβλητος Μέγας Πέτρος τής Ρωσίας δουλεύει σαν ναυπηγός και σιδηρουργός στα εργοτάξια της Δύσης, αλλά, προφυλάσοντας το ύπατο αξίωµά του, εµφανίζεται ως κάποιος Πέτρος Μιχαήλωφ. Οι Μανδαρίνοι έτρεφαν νύχια µια πήχη για αποδείξουν ότι ουδέποτε εργάστηκαν. Ο ζάµπλουτος βιοµήχανος στο «Ο δολοφόνος του Τόκιο» του Κουροσάβα, µετά την απαγωγή τού µοναχογιού του, για να εξευµενίσει τα φθονερά πνεύµατα µπαλώνει παπούτσια. Στην Κίνα τού Μάο, για να ισοπεδώσουν την προσωπικότητα των διανοούµενων, τους υποχρέωναν να καθαρίζουν τουαλέτες. Ο Παρατζάνωφ, ο τρυφερός δηµιουργός τού φιλµ «Σκιές των λησµονηµένων προγόνων», διατάχθηκε να σκουπίζει το στρατόπεδο της εξορίας του «µε περισσότερο φως». Κάρφωσε στο σκουπόξυλό του ένα λαµπάκι µε µπαταρία. Αφού θυµίσουµε ότι ο Ντούπτσεκ, ηγέτης τής Τσεχοσλοβακίας, µετά την εισβολή των σοβιετικών τανκς στην Πράγα ανέλαβε καθήκοντα γραφέα στην υπηρεσία Δασών, θα κλείσουµε προτείνοντας να προσπεράσουµε το δίληµµα εξουσία ή εργασία και να πάµε για µπάνιο. Καλό καλοκαίρι.
Γιάννης Καλαϊτζής
|