Κείμενα δημοσιευμένα στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ
Παναγιά η κουνίστρα Enditorial τεύχους #35, Αύγουστος 2008
10 µήνες στο υπουργείο Πολιτισµού ο 57χρονος κ. Λιάπης, θα πληροφορήθηκε ότι σε εποχές ακολασίας και αναισχυντίας, πολλαπλασιάζονται οι δολοφονίες, οργιάζουν οι ληστές και ακµάζουν οι τέχνες. Η Σαπφώ είχε συγκροτήσει έναν θίασο σαπφωµανών νυµφιδίων, ο Πίνδαρος πέθανε στην αγκαλιά τού ερωµένου του και ο Περικλής, σε µια επίδειξη ακραίου δηµοκρατικού πνεύµατος και πολιτισµού, συζούσε µε µια γυναίκα κοινή, την Ασπασία, προστάτιδα των γραµµάτων και τεχνών. Την τίµησε η χούντα στήνοντας την προτοµή της κάπου ανάµεσα Μπουµπουλίνας και ΕΑΤ-ΕΣΑ. Οι αρχαίες ελληνικές πόλεις οικοδοµούσαν ένα ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο, τον Ναό, το Στάδιο, το Θέατρο και τις ταβέρνες τής αγοράς, όπως ενιαία χτίζονται σήµερα τα µαγειρεία, το εστιατόριο, τα αφοδευτήρια και τα ΚΨΜ στα στρατόπεδα της Εθνικής Αµύνης. Ο Ρωµαίος Σουητώνιος, αφηγούµενος τη ζωή των Καισάρων, την ακµή τής Pax Romana δηλαδή, περιγράφει 960 γενετήσιες διαστροφές. Η αισχρότερη είναι το «σταυρωτό» φίληµα µεταξύ γνωστών. Και εγκαταλείποντας οι Τέχνες οριστικά τη ρασοφόρο Ελλάδα, χάριν της αµαρτωλής Ιταλίας, συναναστρέφονται τον βλάσφηµο Βοκκάκιο, διασκεδάζουν µε τον αχρείο Αρετίνο, γνωρίζουν τον παιδεραστή Ντα Βίντσι, τρέφουν τον δραπέτη Τσελίνι, κρύβουν τον µαχαιροβγάλτη Καραβάτζιο, ερωτεύονται τον Καζανόβα και το γλεντάνε µε τους Βοργία. Γεγονότα που γνωρίζει, ασφαλώς, ο 57χρονος υπουργός, που η θητεία του στο ΥΠΠΟ εγκαινιάζεται µε ένα οιδιπόδειο τραύµα που θα µείνει στην Ιστορία µε το όνοµα «Σκάνδαλο Τσέκου». Ο 57χρονος, θα πρόσεξε επίσης ότι ο χριστιανισµός, ένα θρήσκευµα ηθικών αξιών, δεν έχει ούτε µια φράση ευλογίας για τους ανθρώπους των γραµµάτων. Και ενώ κάθε επιτήδευµα προστατεύεται από τον αρµόδιο άγιο, ο Άγιος Φιλότεχνος είναι ανύπαρκτος. Δοξάζεται και υµνείται εντούτοις η Αγία Βαρβάρα. Και βέβαια η δεύτερη εντολή είναι σαφής. «Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός οµοίωµα». Οι διωγµοί των αλλοθρήσκων δηλαδή, αρχίζουν µε την απαγόρευση των Καλών Τεχνών. Η αντίσταση του ελληνισµού στην ασιατική εικονοµαχία απέφερε δύο αιώνες αίµατος, την οικογένεια Κονοφάγων τής Μάνης και την Παναγία Κουνίστρα στο θείο νησί του Παπαδιαµάντη, τη Σκιάθο. Αλλά «ποιο να ’ταν το ελληνικό κεκτηµένο;», θα αναρωτήθηκε ο 57χρονος. Η θεά τού λόγου, η Αθηνά, είναι µια βίαιη, πάνοπλη αντρογυναίκα, που µυήθηκε στις τέχνες από κάτι όντα σκοτεινά και απειλητικά, τους Κύκλωπες. Η Αθηνά, που αν κρίνουµε από την όψη τής φερώνυµης κεντρικής οδού ήταν προστάτης των µπακαλόγατων και του «Praktiker». Ο Απόλλων, εξάλλου, ο θεός τής µουσικής, γεννήθηκε εκδικητικός, µνησίκακος και φιλόνικος και έτσι παρέµεινε έως ότου « …απέσβετο το λάλον ύδωρ…» και απέκτησε το επώνυµο Καλαµαριάς στη Θεσσαλονίκη και «Βίλατζ σίνεµα» στην Αθήνα. Κλείνουµε µε τον Διόνυσο, τον θεό τής θιασικής λατρείας, θηλυπρεπή και κερασφόρο. Οι πιστοί του, µανιασµένοι αλλόφρονες, άρπαζαν, διαµέλιζαν και έτρωγαν ωµά τα θύµατά τους 2.000 χρόνια πριν τους κ.κ. Αναστασιάδη και Τριανταφυλλόπουλο. Αυτές τις σκέψεις έκανε ο 57χρονος σε κείνο το ταξίδι µε τον κ. Χριστοφοράκο. Κατανοώντας για ποιο λόγο, µετά την κ. Πετραλιά και τον κ. Βουλγαράκη, ορίστηκε υπουργός Πολιτισµού αυτός, ένας οµοτράπεζος εργολάβων και προµηθευτών τού Δηµοσίου, αναλογιζόµενος πόσοι αλκοολικοί, οµοφυλόφιλοι, γυναικοµανείς, παράφρονες και κοµµουνιστές συνθέτουν το ελληνικό Πάνθεον των καλλιτεχνών και εισηγούµενος το πολίτευµα της εφαρµοσµένης ακυβερνησίας, έκοψε τις οικονοµικές ενισχύσεις προς την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής, το Ελληνικό Κέντρο Κινηµατογράφου, το Φεστιβάλ τής Βαβέλ και την ΔΕΠΑΚ Μεσσηνίας. Οι ελπίδες µας, τώρα πια, στρέφονται στην Παναγία την Κουνίστρα. Οι βέβηλοι βλέπουν στο όνοµά της κάποιο κούνηµα στα πισινά της. Οι φιλοπαίγµονες οραµατίζονται µια κούνια και πάνω της το εικόνισµα της Παναγίας, οι σκεπτικιστές ανακαλύπτουν τη λέξη κονίστρα (σκάµµα, στίβος, παλαίστρα, ρινγκ) και οι ευφάνταστοι λόγιοι επιµένουν ότι η λέξη είναι παραφθορά της εικονίστριας Παναγίας, αντίπαλης των εικονοµάχων. Εµείς, υιοθετώντας όλες τις εκδοχές, προτείνουµε η Παναγία η Κουνίστρα να καθιερωθεί προστάτιδα των γελοιογραφιών και των κόµκς και, γιατί όχι, όλων των Καλών Τεχνών. Βοήθειά µας.
Γιάννης Καλαϊτζής
|