Κείμενα δημοσιευμένα στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ
Ιδέες Το επίσηµο νόµισµα των ΗΠΑ Enditorial τεύχους #43 Απρίλιος 2009
Από τους πολιτικούς και τους οικονοµολόγους –τους αρµόδιους, δηλαδή, για την είσοδο και την έξοδο από την κρίση– ακούµε ότι αν θέλουµε να επιβιώσουµε οικονοµικά,οφείλουµε να χρηµατοδοτήσουµε τις τράπεζες, να διατηρήσουµε τη σταθερότητα, να αυξήσουµε τους φόρους ή να µειώσουµε τα επιτόκια, να τονώσουµε τη ζήτηση, να κρατικοποιήσουµε τις επιχειρήσεις και να εκφωνήσουµε διαλέξεις µε εισιτήριο 1.200 ευρώ. Αυτή την τελευταία µέθοδο δεν την έχει προτείνει ο Ναστρεντίν Χότζας, ο Δελαπατρίδης ή ο κ. Καρατζαφέρης, αλλά ο κάτοχος του βραβείου Νόµπελ Οικονοµίας 2008 και καθηγητής του Πρίνστον, τέως σύµβουλος του προέδρου Ρήγκαν, κύριος Πολ Κρούγκµαν. Δεν ξέρω τι απήχηση είχε αυτή η διδαχή στους επίδοξους Νοµπελίστες τής πρωτεύουσας αλλά είναι βέβαιο ότι µια µέρα µετά ο κ. καθηγητής βρήκε έναν λαµπρό µιµητή, τον τέως πρόεδρο Μπους. Πράγµατι, ο κ. Τζωρτζ Μπους Τζούνιορ µίλησε στο Κάλγκαρι του Καναδά και αποκόµισε 160.000 δολάρια και 5 τσουβάλια παλιά παπούτσια. Και για να µη νοµισθεί ότι έχω καταληφθεί αιφνιδίως από αντικρουγκµανικό µένος, δηλώνω ότι το βιβλίο τού διαπρεπούς καθηγητή το διάβασα απνευστί επειδή είναι ευφυές, πρωτότυπο, γλαφυρό, εύληπτο και κατανοητό αλλά και το σηµαντικότερο γραπτό οικονοµίας που γνωρίζω, ίσως επειδή ουδέποτε ξεφύλλισα κανένα άλλο, παρεκτός την Αγία Γραφή που ως γνωστόν την αποτελούν δύο Διαθήκες, η Παλαιά και η Καινή. Είναι αλήθεια ότι το περί οικονοµίας φρεσκοτυπωµένο γραπτό τού Κρούγκµαν κατεβαίνει σαν γάργαρο νερό που προέρχεται από τα βοθρολύµµατα του παγκόσµιου οχετού, τα οποία προηγουµένως έχουν υποστεί τον βιολογικό καθαρισµό τού σοφού καθηγητή. Εξηγούµαι: Αυτή η εκλαϊκευµένη παγκόσµια οικονοµική επισκόπηση της 20ετίας προσφέρεται στον αναγνώστη αφού έχουν αφαιρεθεί οι πόλεµοι στα Βαλκάνια, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Γεωργία, στη Γάζα και στον Λίβανο. Απουσιάζει η παγκόσµια ενεργιακή κρίση, η οικολογική καταστροφή, τα εκατοµµύρια των προσφύγων, ο φονταµενταλισµός των ισλαµιστών και αγνοούνται τα ανά τον κόσµο απελευθερωτικά κινήµατα, ο Τσάβες, ο Μοράλες, το Γκουαντανάµο, εκτός ίσως από 2-3 κηλίδες αίµατος και άλλες τόσες σταγόνες πετρελαίου, επειδή σύµφωνα µε την ιστορική φράση τού Τζων Μέιναρντ Κέινς: «Μείναµε από λάστιχο» (βλ. Πολ Κρούγκµαν, «Η Κρίση του 2008», σελ. 82). Ο διάσηµος οικονοµολόγος (ρίξτε µια µατιά στο βιβλίο του) πιστεύει στο δόγµα «οι ιδέες είναι επικίνδυνες και όχι τα κατεστηµένα συµφέροντα». Καταλάβατε; Όσοι από εµάς ορκίζονται ότι το νόµισµα των ΗΠΑ είναι το δολάριο, να αλλάξουν γνώµη αµέσως. Τα Γκόλντεν Μπόυς που προκάλεσαν την «µητέρα όλων των κρίσεων» δεν προσέβλεπαν σε κάποιο συµφέρον, σε κάποιο κέρδος, δηλαδή σε δολάρια, αλλά σε ιδέες. Έτσι λοιπόν, κάποιος κύριος Ρόµπερτ Ουΐλαµσταντ προσλήφθηκε τον Ιούνιο του 2008 ως διευθυντής στην ασφαλιστική εταιρεία Α.Ι.G. µε ετήσιο µισθό 1 εκατοµµύριο ιδεών, και µε προοπτική µπόνους συνολικής αξίας 21 εκατοµµυρίου ιδεών. Ο διάδοχός του Έντουαρντ Λίρι κατέθεσε στο Κογκρέσο ότι πλήρωσε για µπόνους σε στελέχη της εταιρίας 165 εκατοµµύρια ιδέες, και αυτά επειδή σύµφωνα µε την παροιµιώδη φράση του Άλαν Γκρίνσπαν: «Τζίρος να γίνεται» (βλ. Πολ Κρούγκµαν, σελ. 204, «Η Κρίση του 2008»).
Γιάννης Καλαϊτζής
|