Κείμενα δημοσιευμένα στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ

  Φάτνη στο Αραράτ
  Enditorial τεύχους #50, Δεκέμβριος 2009

   Όσοι τις ηµέρες αυτές δεν αρκούνται στην Πατρική Διδασκαλία περί εξωτερικής πολιτικής του Θεσσαλονίκης Άνθιµου ή περί σωλήνων αποβολής κοπράνων του Σεραφείµ Πειραιώς, αλλά ανήσυχοι και φιλόθρησκοι αναζητούν πνευµατική στήριξη στις προσευχές, στους ψαλµούς ή στα τροπάρια της θείας λειτουργίας, θα επισηµάνουν την εκτεταµένη χρήση της προστακτικής του ενικού µε την οποία το ποίµνιο απευθύνεται στον Παντοδύναµο. Ξενόγλωσσοι, ξενοµανείς και ξενόδουλοι εθισµένοι στον πληθυντικό του ψιττακού προσευχόµενοι εντούτοις στον Πανάγαθο τον επιτάσσουµε µε τα ρήµατα «άφες» και «ρύσαι» και «µη εισενέγκεις» της «Κυριακής προσευχής». Και στο «Βασιλεύ Ουράνιε» τον διατάζουµε, βοώντας αναιδέστατα «ελθέ» και «σκήνωσον» και «καθάρισον» και «σώσον» και αλλού προστάζουµε «αντιλαβού», «ελέησον», «διαφύλαξον», ωσάν ο Μεγαλοδύναµος των χριστιανών να είναι φιλιππινέζα οικιακή βοηθός ή πολίτης προστατευόµενος από τον κ. Χρυσοχοΐδη. Και βέβαια, αυτή η φαινοµενικά βέβηλη αυθάδεια βασίζεται στην πλούσια ελληνική γλώσσα, που αρδεύει τον εκκλησιαστικό λόγο αλλά και στα εγκώµια που απευθύνει ο πιστός στη θεότητα, πριν υποβάλλει τις παρακλήσεις του και προς άρσιν παρεξηγήσεων. Εποµένως οι αλλόγλωσσοι πληθυντικοί της ευγένειας εξαλείφονται στερούµενοι νοήµατος.
   Και αφού ο Κύριος αντί παρακλίσεων δέχεται αγόγγυστα προσταγές, ο καθένας αντιλαµβάνεται ποιο ύφος, ποιο ήθος, ποια γλώσσα, ποια βία, θα µεταχειριστεί ο Έλληνας Χριστιανός, για να αντιµετωπίσει τον οποιονδήποτε κατώτερο του Θεού. Και είναι πολλοί. Αλλά εδώ µας ενδιαφέρουν οι κατέχοντες τον βαθµό µηδέν της εξουσίας.
   Την Πέµπτη 19 Νοεµβρίου, στις 11 το πρωί, στη συµβολή των οδών Κεφαλληνίας και Επτανήσου µια γυναίκα 35 ετών µε το µωρό της στο καροτσάκι και φορτωµένη τσάντες ψώνια του σουπερµάρκετ αγωνίζεται να διασχίσει τον δρόµο. Αλλά µάταια. Τα αυτοκίνητα συνεχίζουν να κυκλοφορούν, δυο γυναίκες βρίζουν «ζώα» τους οδηγούς. Παρκάρει δίπλα τους ένα γιωταχί µε συµβατικές πινακίδες και δύο άντρες ορµούν στη µητέρα ζητώντας εξηγήσεις. Νόµισαν πως τους έβρισε αυτή. Τους απάντησε µε προφορά που δεν άρεσε στους κυρίους «αυτά να πας να τα κάνεις στη χώρα σου» κραύγασαν, της έδειξαν µια ταυτότητα, της ζήτησαν τα χαρτιά της, η γυναίκα αναζήτησε το καροτσάκι µε το παιδί και αυτό θεωρήθηκε αντίσταση κατά της αρχής. Τη χτύπησαν, την ποδοπάτησαν, της φόρεσαν χειροπέδες και µε το περιπολικό που έσπευσε να βοηθήσει τους δύο προστάτες του πολίτη τη µετέφεραν µε το µωρό στο Αστυνοµικό Τµήµα της οδού Θήρας. Την άφησαν ελεύθερη στις 3.30 το απόγευµα, αφού βεβαιώθηκαν τα στοιχεία της και αφού συνέστησαν στην Αρµένισσα (Αρµένισσα ήταν η γυναίκα) να ξεχάσει όσα έχουν συµβεί.
   Και εµείς, εισερχόµενοι πλεισίστιοι στον εορτασµό των αγίων ηµερών, ως ωτοασπίδα στους κλαυθµυρισµούς, στις ρινοφωνίες και στα µωρολογήµατα του Άµβωνος, θα προτρέψουµε τους Ιεροφάντες διαφηµιστές των Αγίων Μηνά και Παντελεήµονος να ξεχάσουν όσα υπέστη οικογενειακώς ο Ιησούς ή, αν θέλουν, ας διαµαρτυρηθούν γραπτώς στον κ. Χρυσοχοΐδη και τηλεφωνικώς στη ΓΑΔΑ, ή στον αρµόδιο εισαγγελέα, ή στον ιατροδικαστή, ή ας επικοινωνήσουν µε το Γραφείο Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ και, αφού ζητήσουν προστασία, θα τους δηλωθεί –είναι βέβαιο– ότι θα εξεταστεί µετά προσοχής η καταγγελία τους, όπως ακριβώς έγινε και στην περίπτωση της Σ.Δ., δηλαδή της αρµένισσας µητέρας.
Και τέλος, ένεκα τούτου, ας µην έχουµε και πολύ στην εκτίµησή µας τη µητρότητα αφού ο εκλεκτός ψαλµός υπ’ αριθµόν 50 στην ιερά σύνοψη σαφέστατα δηλώνει: «Ιδού γαρ εν ανοµίαις συνελήφθην και εν αµαρτίαις εκίσσησέ µε η µήτηρ µου».

   Καλές γιορτές.
   Γιάννης Καλαϊτζής