Κείμενα δημοσιευμένα στο rasgugsa.blogspot.com

 

  Εντοπιότητα! Για ασφαλείς κινητοποιήσεις.
  Δευτέρα, 02 ΙΦεβρουαρίου 2009

 

   Από τότε που ο Λένιν με τη φράση «Χτες ήταν πολύ νωρίς αύριο θα ‘ναι πολύ αργά» έδωσε στον παράγοντα χρόνο τη σημασία που έχει για την επιτυχία των επαναστάσεων, οι θεωρητικοί οι αναλυτές, οι ηγέτες των κινημάτων μελετούν όλες τις παραμέτρους για την έκβαση των λαϊκών αγώνων, αλλά αμελούν εγκληματικά ως συντελεστή επιτυχίας την εντοπιότητα των πρωταγωνιστών. Αυτά έως ότου ο γνωστός φυαλλοβόλος σχολιαστής εισάγοντας νέα μέθοδο για την εκτίμηση των κοινωνικών συγκρούσεων, παρατήρησε ότι οι οχυρωμένοι πίσω από το Συμβούλιο της Επικρατείας στην υπόθεση του Ελαιώνα κατάγονται από το Καπανδρίτι, τη Γλυφάδα και τους Θρακομακεδόνες. Τι δουλειά έχουν αυτοί οι ξένοι να ανακατεύονται στα ζητήματα του τόπου; Ερωτηματικό που λαμβάνει γιγαντιαίες διαστάσεις, αν αναλογιστούμε ότι οι ενδιαφερόμενοι για την επένδυση, κατάγονται από τον Ελαιώνα.
   Ο κ. Μπάμπης Βωβός γεννήθηκε στα Καμίνια του Ελαιώνα, δίπλα στα πολλά εργοστάσια τούβλων. Ήταν αυτονόητο να γίνει μεγαλοεργολάβος. Οι εφοπλιστές του Παναθηναϊκού, οι κ.κ. Πατέρας και Τζίγγερ έπαιζαν στο ποτάμι με καραβάκια. Ο κ. Γιαννακόπουλος από τον Βοτανικό, γεννημένος μέσα στα φαρμακευτικά βότανα, ίδρυσε τη γνωστή φαρμακοβιομηχανία. Οι κάθε λογής επιχειρήσεις του κ. Βγενόπουλου οφείλονται στους τόσους και τόσους πάγκους που έστηναν οι γυρολόγοι στα πανηγύρια της Αγίας Ελαιούσας, της Αγίας Άννας και του προφήτη Δανιήλ. Οι ίδιος ο κ. Κακλαμάνης μεγάλωσε στην Σπύρου Πάτση, φερώνυμη οδό του Δημάρχου Αθηναίων από το 1917 μέχρι το 1929 και πρώτου προέδρου της «Ενώσεως Δήμων εξ Ελλάδος». Στο ενδιαφέρον για την ιδιαίτερη πατρίδα τους χρωστάμε το φιλόδοξο σχέδιο της διπλής ανάπλασης. Οι προσπάθειες των αλλοδαπών υποκινητών του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι καταδικασμένες.
Αγαπητοί φίλοι, για να αντιληφθούμε τη σημασία της εντοπιότητας για την επιτυχία των κοινωνικών παρεμβάσεων, αρκεί μια ματιά στην Ιστορία.
   Όλες οι επαναστάσεις των δούλων απέτυχαν για λόγους καταγωγής. Οι δούλοι στη Σπάρτη ήταν Μεσσήνιοι, στην Αθήνα Κορίνθιοι και στην Κόρινθο Μεγαρίτες. Αν ο Σπάρτακος είχε γεννηθεί στη Ρώμη και όχι στη Θράκη, θα είχαμε ξεμπερδέψει με το δουλοκτητικό σύστημα από το 70 π.Χ. Την στάση του Νίκα την έχασε ένας Αλβανός, ο Ιουστινιανός, και την κέρδισε μια Ελληνίδα, η Θεοδώρα. Ο Ιερός Λόχος συντρίφτηκε επειδή τον αποτελούσαν αλλοδαποί. Ο εθνικός στρατός, ο νικητής του εμφυλίου, δεν πολεμούσε εναντίον Ελλήνων αλλά εναντίον εαμοβουλγάρων και σλαβοκομμουνιστών. Το ΚΚΕ έχασε όλες τις κρίσιμες μάχες αφού είχε γραμματέα τον Ζαχαριάδη, αυτόν τον τουρκομερίτη.
   Στην εντοπιότητα δίνει τεράστια σημασία ο λαός μας. Στα μαγαζιά με φρέσκα προϊόντα αναγράφεται σαφέστατα «Όλα ντόπια». Στα χασάπικα, πάνω στα τσιγκέλια, διαβάζουμε «κρέατα ντόπια». Για να τονίσουμε την ευθύτητα ενός χαρακτήρα, λέμε «είναι ντόπιος». Και τέλος θυμίζουμε ότι η ελληνική παροιμία συνιστά «παπούτσι από τον τόπο σου».
Τα παραπάνω δεν καταγράφονται από εμπάθεια, αλλά για να τονίσουμε ότι οι 130 διαμαρτυρόμενοι για τα 4 πεύκα, κινούνται από ιδιοτελή συμφέροντα των Θρακομακεδόνων, του Καπανδριτίου, της Γλυφάδας και των Εξαρχείων, και όχι από γνήσιο ενδιαφέρον για τον Ελαιώνα και την Κυψέλη.