|
Υπάρχει ζωή μετά τα αφεντικά;
Εφημερίδα των Συντακτών, 13-14 Ιουλίου 2013
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στη μεθόριο της νόησης
Αγαπητοί αναγνώστες, μεγάλος αριθ¬μός των κατά τον κ. Ανθιμο αμαρτιών καταδικάζονται από το κράτος ως παρα¬βάσεις και κακουργήματα. Η Εκκλησία έχει στο οπλοστάσιό της πλήθος ακόμα ανθρώπινες ενοχές για να εκβιάζει τους φοβικούς: το προπατορικό αμάρτημα, λόγου χάριν, τις λάγνες επιθυμίες ή τους ανόσιους συλλογισμούς. Εάν ήθελαν οι άγιοι πατέρες, τότε η τρέχουσα δικαιο¬σύνη θα τιμωρούσε και τις αμαρτίες αυ¬τές ως αδικήματα. Αλλά η Εκκλησία θα έχανε τους λόγους της ύπαρξής της. Με πρόσχημα τη συγχώρεση αυτών των κρι¬μάτων έρχεται σε επαφή με το χριστεπώ¬νυμο πλήρωμα. Και είναι γνωστό πως ο δάσκαλος μας υποδέχεται ως αγράμμα¬τους, ο γιατρός μάς βλέπει ως ασθενείς και ο ιερέας μάς θεωρεί παλιανθρώπους. Και για να μη μολυνθούν από τα ανοσι¬ουργήματα των μιαρών πολιτών, οι αγα¬θοί λευίτες καθιέρωσαν και αυτοί ένα απροσδιόριστου μεγέθους αποτρεπτικό ράμφος. Το αποτελούν η παγιωμένη αρ¬χαΐζουσα γλώσσα της «Θείας λειτουρ¬γίας», η ιδιότυπη φωνητική βυζαντινή μουσική, ο εξπρεσιονισμός -μοναδικός και ανεπανάληπτος- των τοιχογραφιών και των φορητών εικόνων και η ξεχωρι¬στή αρχιτεκτονική των ναών. Και ακό¬μα: η καρναβαλικού τύπου αμφίεση των ιερέων και τα ψευδώνυμα με τα οποία θωρακίζονται οι κληρικοί έναντι των λαϊκών. Προσωπείο ή ράμφος, ο συντά¬κτης του παρόντος θα υπερασπιζόταν με νύχια και με δόντια την παστερίωση της ορθοδοξίας, όχι επειδή επί του προ-κειμένου καταλαμβάνεται -ο γράφων- από μια πυρέσσουσα ζαν-ζακ-ρουσίτιδα αλλά λόγω αναπτύξεως του «στίλβοντος ποδηλάτου».
Ο Φρόιντ έλεγε πως η θρησκεία εί¬ναι μια παγκόσμια νεύρωση. Οι πιστοί που εμφορούνται από την πεποίθηση πως κάποιοι αντίχριστοι κακούργοι σταύρωσαν τον Θεό τους (μεταξύ των δημίων υπήρξε ασφαλώς και ένας προ¬πάτοράς τους) εκδικούνται την ανθρω¬πότητα με ιδεοληψίες, παραληρήματα και οπτασιασμούς. Και με το οπλοστά¬σιο του κράτους αλλά και την επικου¬ρία των μεταφυσικών φόβων (μεταφέ¬ρονται επί της γης από τον κ. Σαμαρά συνομιλητή του Θεού) απαιτούν, αξιώ¬νουν δουλοπρέπεια και τυφλή υποταγή, όπως οι κατακτητές από τους σκλάβους. Και ενώ η Αριστερά έναντι της Εκκλη¬σίας πολιτεύεται με ανεξιθρησκία, οι αρχιερείς επιμένουν στη μισαλλοδο¬ξία τους επειδή θέλουν την ορθοδοξία μία, καθολική και οικουμενική. Ο Φ. Ντοστογιέφσκι γράφει στους «Καρα¬μαζώφ»: «Αυτή η ανάγκη της συμφω¬νίας στη λατρεία είναι το μεγαλύτερο βασανιστήριο και του ανθρώπου χω¬ριστά αλλά και της ανθρωπότητας στο σύνολό της από την αρχή του κόσμου. Γι’ αυτήν την κοινή λατρεία αλληλοεξο¬ντώνονταν με το σπαθί». Οσον αφορά εμάς, το πρόβλημα της μισαλλοδοξίας θα έλυνε διά παντός η πλήρης ή γενική απουσία οποιασδήποτε λατρείας. Αλλά, ως γνωστόν, ο καθένας είναι έτοιμος να πολεμήσει υπέρ της εξάρτησής του. Κατά συνέπεια φορολογούνται οι πλα¬νόδιοι κουλουροπώλες και ουδέποτε η Εκκλησία. Ταμειακές μηχανές τοποθε¬τήθηκαν και στα περίπτερα και ούτε μία σε ενοριακό παγκάρι. Ο κάθε κτηνοτρό¬φος πληρώνει τους βοσκούς από την τσέπη του αλλά τους καλούς ποιμένες πληρώνει το Δημόσιο. Για τούτο με ικα¬νοποίησαν οι δηλώσεις του κ. Κουράκη που αφορούσαν τα οικονομικά της Εκ¬κλησίας των Ανθιμων. Μελανό σημείο των προτάσεών του βεβαίως παραμένει το γεγονός ότι επ’ αυτών συμφωνεί και ο κ. Στουρνάρας. www.gianniskalaitzis.gr
Εχουμε επισημάνει και αλλού την ενοχλητική δημοσιογραφική συνήθεια να χαρακτηρίζονται «κυνισμός» οι φραστικές χοντράδες των ρητόρων της πολιτικής. Πράγματι, κάθε νέα γλωσσική αναισχυντία της βαθύβουλης ηγεσίας του έθνους ονομάζεται άκριτα «κυνισμός» κατά τρόπον που συγχέει την εκφραστική ανεπάρκεια και ηθική αθλιότητα με τη δηκτική επιγραμματική ευστοχία των ασκητών της φιλοσοφίας, δηλαδή των κυνικών. Και νομίζουμε πως το ως άνω κριτικό ατόπημα των συντακτών (όχι όλων βέβαια) θέλει να επικαλύψει τους ογκανισμούς των ιθυνόντων με μια φιλοσοφική φλούδα. Εν τούτοις η διαφορά είναι εμφανέστατη αφού από την αμετροέπεια του κοινοβουλευτικού βασιβουζούκου λείπει η ευτραπελία, η ευχάριστη δηλαδή καυστική, χιουμοριστική διάθεση των κυνικών.
Επανήλθαμε στο ζήτημα μετά την πρόσφατη δήλωση του κ. Κ. Μητσοτάκη (ανέλαβε προ ημερών υπουργός της οικογένειας), κατά την οποία «η τρόικα επιμένει στις απολύσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων για λόγους πολιτικής τιμωρίας». Και αυτή η ιταμή, ξετσίπωτη παραδοχή εμφανίστηκε ατυχώς ως «κυνική ομολογία».
Αλλά έχουν προηγηθεί τρεις φιλοσοφικές αποστροφές του πρωθυπουργού ενός αντίστοιχου ιδεολογικού προσανατολισμού και του αυτού ακαδημαϊκού κύρους. «Για τα προβλήματα της χώρας ευθύνονται αυτοί που δεν κυβέρνησαν» είναι η μία, «διορίζαμε στο Δημόσιο, αλλά διορίζαμε αριστερούς» είναι η άλλη, και «ο Αντετοκούνμπο έφτασε στο ΝΒΑ ως μέτοχος της ημετέρας παιδείας» η τρίτη.
Και όσον αφορά τον πρώτο ισχυρισμό, τον αληθέστατο, προτείνουμε στους κυβερνώντες να παραιτηθούν τάχιστα ούτως ώστε, αφού αναλάβουν τις ευθύνες της διακυβέρνησης οι πιστές στο Σύνταγμα δημοκρατικές δυνάμεις, να τερματίσουμε τη χρεοκοπία.
Αλλά και την ειλικρίνεια της δεύτερης πρωθυπουργικής διαβεβαίωσης θα διαπιστώσει εύκολα ο φιλέρευνος αναγνώστης, αφού ρίξει μια ματιά στον πολιτικό χάρτη του τόπου μας. Η προσφιλέστατη Μεσσηνία καταλαμβάνει εμφανώς όλο το αριστερό πόδι της Πελοποννήσου. Ως εκ τούτου αριστερή αυτή από αριστερούς πολίτες κατοικείται, οι οποίοι αυτοδικαίως διορίζονται κατά κύματα στο Δημόσιο ως γνήσιοι ψηφοβοσκοί του κ. Σαμαρά. Και επειδή οι αγεωγράφητοι αρμόδιοι δεν λείπουν, για να αποτραπούν τα λάθη καταγωγής και πεποιθήσεων, ο κ. Σαμαράς ως υπουργός Εξωτερικών θέσπισε 2 νόμους. Επέβαλε τον άνευ όρων διορισμό κατοίκων παραμεθόριων περιοχών και κήρυξε τη χαριέστατη Μεσσηνία νομό της παραμεθορίου.
Με εξαιρετική μεγαθυμία, τέλος, επισφράγισε ο πρωθυπουργός τις μετοχές της ημετέρας παιδείας που διαθέτει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και οι οποίες διασφάλισαν τη μεταγραφή του Ελληνονιγηριανού γίγαντα στο μυθικό ΝΒΑ. Γνωρίζει ασφαλώς ο κ. Σαμαράς τη βαρύνουσα σημασία της οδού Τριπόδων (Tripodon) στην Πλάκα, τον γοητεύει η ανθολογία επιγραμμάτων «Στέφανος» ή »Στεφάνι» που υμνούν την καλαθόσφαιρα (συλλογή τού 440-430 π.Χ.), θαυμάζει τον αττικό αμφορέα με θέμα την κερκίδα φιλάθλων του μπάσκετ (560-500 π.Χ.) και όπως όλοι είναι υπερήφανος (ο πρωθυπουργός) για το κορινθιακού ρυθμού κιονόκρανο που παριστάνει ένα καλάθι μέσα σε αποθέωση.
Αλλά επειδή προφανώς το ενδιαφέρον της Αμερικής για μετόχους της ημετέρας παιδείας έχει πλέον κορεστεί, για τούτο ο καλός πρωθυπουργός καταργεί 70-80 ειδικότητες καθηγητών τεχνικής εκπαίδευσης. Τη διδασκαλία επισκευής αυτοκινήτων αναλαμβάνει και πάλι το συνεργείο «Ο Νώντας» – ειδικότης ρεκτιφιέ–, την εκπαίδευση νοσηλευτριών αναθέσανε οι κυβερνώντες στην κ. Δέσποινα (βεντούζες, κλύσμα, ενέσεις, καταπλάσματα – ρίψατε σημείωμα) και τα μαθήματα οικοδομικών έργων παρέχουν «τα 3 αδέλφια» (σοβάδες, βαψίματα, μονώσεις, στεγανώσεις – επιστρέφω αμέσως).
|
