Υπάρχει ζωή μετά τα αφεντικά;

 Εφημερίδα των Συντακτών, 15-16 Φεβρουαρίου 2014

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

   Η Tina του Κεβέδο

Ο Κράτης ο Κυνικός «γεννηθείς εν Θήβαις της Βοιωτίας και ακμάσας (!) κατά την 113η Ολυμπιάδα, υιός του Ασκώνδα και ο σπουδαιότερος μαθητής του Διογένους»… «ζούσε σκυλίσια στους δρόμους και διακόνευε κόκαλα μες στους σωρούς των σκουπιδιών»… «Μια άγνωστη δερματική ασθένεια τον σκέπαζε με πρηξίματα, ξυνόταν με τα νύχια του, που δεν ψαλίδιζε ποτέ, και αισθανόταν ανακούφιση». Αλλά αμφιβάλλουμε εάν αυτό ήταν λύση για το πρόβλημά του.

«Ο κνησμός, είναι ειδικόν δυσκαθόριστον αίσθημα από της ελαφράς φαγούρας μέχρι του ανυποφόρου συνεχώς νυχθημερόν κατατρύχοντος τον ασθενή κνησμού, του δυναμένου να οδηγήσει αυτόν και εις αυτοκτονία, παροξυνομένου και εκ της ξέσεως, ήτις προσωρινώς μεν ανακουφίζει είτα όμως επιτείνει την κνησμονήν».

Φαύλος κύκλος ή «Tina», όπως συντομογραφικά είναι γνωστή η ξενόγλωσση εμμονή: «There is no alternative», δηλαδή δεν υπάρχει εναλλακτική λύση!

Και προέκυψε αυτό, αφού αναζητώντας στο Διαδίκτυο το νόημα του «φαύλου κύκλου» οι ξεναγοί μας σαν απτό παράδειγμα του ως άνω καρκινώματος της λογικής υποδεικνύουν την τρέχουσα οικονομική και πολιτική μας κνησμονήν: δανειζόμαστε για να ξοφλήσουμε τα οφειλόμενα στους δανειστές.

Και αυτοί που ψιττακίζουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, επιμένουν με το κύρος εκείνων που τον έχουν διασχίσει από άκρου εις άκρον ασφαλώς και κατ” επανάληψιν. Αλλά δεν μας διευκρινίζουν πως βρισκόμαστε και πάλι στην αφετηρία! Και όπως ο πρωθυπουργός προτίθεται να εφαρμόσει τον 3ο νόμο της δράσης – αντίδρασης στις προσεχείς εκλογές, συγχέοντας ντιζελομηχανές και βαλβολίνες με τους δήμους και την Ευρώπη, οι όμοιοί του καταφεύγουν στην Τροχαία για να ελέγξουν την πορεία της ανθρωπότητας.

Αγαπητοί αναγνώστες, όσοι σχεδιάζουν να μεταβούν από την Αθήνα στην Πάτρα, ίσως γνωρίζουν με ακρίβεια τα χιλιόμετρα της διαδρομής και τις πόλεις που συναντάμε στο ταξίδι. Εν τούτοις ο Εξηκίας ζωγραφίζοντας ένα μελανόμορφο, ο προσανατολισμός του (του Εξηκία) δεν ήταν ο εξπρεσιονισμός μέσω του ροκοκό, όπως επέβαλλε η Ιστορία. Και ο μεταλλουργός της χάλκινης εποχής σφυρηλατούσε εργαλεία ή όπλα, αγνοώντας ότι για να φτάσουμε στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές θα περνούσαμε από τη βιομηχανική επανάσταση. Παρά ταύτα, για την ως άνω απερίγραπτη άγνοια, ουδείς τον κατηγόρησε ότι προτίθεται να βγάλει τους Αχαιούς ή τους Δωριείς από το ευρώ και ότι αποτρέπει τον Κροίσο να προμηθευτεί μετοχές του αθηναϊκού δημοσίου ή να αγοράσει το αεροδρόμιο Ελληνικού. Και συντάσσοντας τα ανωτέρω, δεν έχουμε κατά νου έναν άλλο δρόμο, διαφορετικό από τον ευνοούμενο των κ. Σαμαρά, Λιάπη, Γριβέα και Κοντομηνά. Και τούτο επειδή δεν υπάρχει δρόμος, όπως εγκαίρως μας έχει ενημερώσει ο Κεβέδο. «Ανοίγουμε τον δρόμο περπατώντας» έγραψε ο διοπτροφόρος, γυναικομανής και μέθυσος Ισπανός σατιρικός ποιητής και πολιτικός (1580-1645) Φρανθίσκο Γκομές Κεβέδο υ Βιγιέγας.

Αλλά η φιλοσοφία του κ. Σαμαρά, ασιατικού τύπου, ανάγεται στον σύγχρονο του Αριστοτέλη, μέγα διδάσκαλο Μενγκ Ζι ή Μέγγιο, ο οποίος πρέσβευε ότι ο ηγεμόνας οφείλει να βαδίζει στον Δρόμο, εάν επιθυμεί να τον αναγνωρίζουν ως Ορθό Βασιλέα· και τούτο αφού έξω από τον Δρόμο, επικρατεί το χάος, πράγμα που επιβεβαιώνουν ο κ. Σ. Κεδίκογλου και η κ. Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου.

Εκτός εάν ο νυν πρωθυπουργός σαν άλλος «Στάλκερ» (Αντρέι Ταρκόφσκι, 1979) μας ανοίγει τον δρόμο για τη Ζώνα, περιοχή που μεταμορφώνεται αενάως και όπου μια ανώτερη δύναμη εκπληρώνει τις επιθυμίες μας.

Αλλά μέχρι την πραγμάτωση του εθνικού μας καθήκοντος και των προσωπικών ονείρων, ας αναγνώσουμε την «Tina» με τον τρόπο του Κεβέδο: «There is no avenue».