Υπάρχει ζωή μετά τα αφεντικά;
Εφημερίδα των Συντακτών, 6-7 Ιουλίου 2013
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η περικεφαλαία της Νέας Ελλάδος
Οι γκραβούρες ιατρικού εν¬διαφέροντος παρουσιάζουν κάποτε τους λειτουργούς του Ασκληπιού να φέρουν στο πρό¬σωπο ένα τεράστιο αλλόκοτο ράμφος. Υποθέτουμε βασίμως ότι και κατά τον Μεσαίωνα οι θεράποντες θα είχαν επι¬σημάνει πως η μετάδοση των ασθενει¬ών σχετίζεται με τη σωματική επαφή ή την απλή προσέγγιση. Το αποκρουστικό ράμφος καθιερώθηκε (κατά τον γρά¬φοντα) για να αποτρέπει την εγγύτη¬τα και την επακόλουθη μόλυνση. Αυτή η εντυπωσιακή προσωπίδα εξάλλου εξασφάλιζε το απερίγραπτο δέος του ασθενούς για τον μασκοφόρο και την ανάλογη οικονομική του υποδοχή. Ενα παρόμοιο προσωπείο, πολλαπλάσιο σε μέγεθος, κόστος και σημασίες, φέρουν και οι λειτουργοί του υψίστου.
Αγαπητοί αναγνώστες, μεγάλος αριθ¬μός των κατά τον κ. Ανθιμο αμαρτιών καταδικάζονται από το κράτος ως παρα¬βάσεις και κακουργήματα. Η Εκκλησία έχει στο οπλοστάσιό της πλήθος ακόμα ανθρώπινες ενοχές για να εκβιάζει τους φοβικούς: το προπατορικό αμάρτημα, λόγου χάριν, τις λάγνες επιθυμίες ή τους ανόσιους συλλογισμούς. Εάν ήθελαν οι άγιοι πατέρες, τότε η τρέχουσα δικαιο¬σύνη θα τιμωρούσε και τις αμαρτίες αυ¬τές ως αδικήματα. Αλλά η Εκκλησία θα έχανε τους λόγους της ύπαρξής της. Με πρόσχημα τη συγχώρεση αυτών των κρι¬μάτων έρχεται σε επαφή με το χριστεπώ¬νυμο πλήρωμα. Και είναι γνωστό πως ο δάσκαλος μας υποδέχεται ως αγράμμα¬τους, ο γιατρός μάς βλέπει ως ασθενείς και ο ιερέας μάς θεωρεί παλιανθρώπους. Και για να μη μολυνθούν από τα ανοσι¬ουργήματα των μιαρών πολιτών, οι αγα¬θοί λευίτες καθιέρωσαν και αυτοί ένα απροσδιόριστου μεγέθους αποτρεπτικό ράμφος. Το αποτελούν η παγιωμένη αρ¬χαΐζουσα γλώσσα της «Θείας λειτουρ¬γίας», η ιδιότυπη φωνητική βυζαντινή μουσική, ο εξπρεσιονισμός -μοναδικός και ανεπανάληπτος- των τοιχογραφιών και των φορητών εικόνων και η ξεχωρι¬στή αρχιτεκτονική των ναών. Και ακό¬μα: η καρναβαλικού τύπου αμφίεση των ιερέων και τα ψευδώνυμα με τα οποία θωρακίζονται οι κληρικοί έναντι των λαϊκών. Προσωπείο ή ράμφος, ο συντά¬κτης του παρόντος θα υπερασπιζόταν με νύχια και με δόντια την παστερίωση της ορθοδοξίας, όχι επειδή επί του προ-κειμένου καταλαμβάνεται -ο γράφων- από μια πυρέσσουσα ζαν-ζακ-ρουσίτιδα αλλά λόγω αναπτύξεως του «στίλβοντος ποδηλάτου».
Ο Φρόιντ έλεγε πως η θρησκεία εί¬ναι μια παγκόσμια νεύρωση. Οι πιστοί που εμφορούνται από την πεποίθηση πως κάποιοι αντίχριστοι κακούργοι σταύρωσαν τον Θεό τους (μεταξύ των δημίων υπήρξε ασφαλώς και ένας προ¬πάτοράς τους) εκδικούνται την ανθρω¬πότητα με ιδεοληψίες, παραληρήματα και οπτασιασμούς. Και με το οπλοστά¬σιο του κράτους αλλά και την επικου¬ρία των μεταφυσικών φόβων (μεταφέ¬ρονται επί της γης από τον κ. Σαμαρά συνομιλητή του Θεού) απαιτούν, αξιώ¬νουν δουλοπρέπεια και τυφλή υποταγή, όπως οι κατακτητές από τους σκλάβους. Και ενώ η Αριστερά έναντι της Εκκλη¬σίας πολιτεύεται με ανεξιθρησκία, οι αρχιερείς επιμένουν στη μισαλλοδο¬ξία τους επειδή θέλουν την ορθοδοξία μία, καθολική και οικουμενική. Ο Φ. Ντοστογιέφσκι γράφει στους «Καρα¬μαζώφ»: «Αυτή η ανάγκη της συμφω¬νίας στη λατρεία είναι το μεγαλύτερο βασανιστήριο και του ανθρώπου χω¬ριστά αλλά και της ανθρωπότητας στο σύνολό της από την αρχή του κόσμου. Γι’ αυτήν την κοινή λατρεία αλληλοεξο¬ντώνονταν με το σπαθί». Οσον αφορά εμάς, το πρόβλημα της μισαλλοδοξίας θα έλυνε διά παντός η πλήρης ή γενική απουσία οποιασδήποτε λατρείας. Αλλά, ως γνωστόν, ο καθένας είναι έτοιμος να πολεμήσει υπέρ της εξάρτησής του. Κατά συνέπεια φορολογούνται οι πλα¬νόδιοι κουλουροπώλες και ουδέποτε η Εκκλησία. Ταμειακές μηχανές τοποθε¬τήθηκαν και στα περίπτερα και ούτε μία σε ενοριακό παγκάρι. Ο κάθε κτηνοτρό¬φος πληρώνει τους βοσκούς από την τσέπη του αλλά τους καλούς ποιμένες πληρώνει το Δημόσιο. Για τούτο με ικα¬νοποίησαν οι δηλώσεις του κ. Κουράκη που αφορούσαν τα οικονομικά της Εκ¬κλησίας των Ανθιμων. Μελανό σημείο των προτάσεών του βεβαίως παραμένει το γεγονός ότι επ’ αυτών συμφωνεί και ο κ. Στουρνάρας. www.gianniskalaitzis.gr
Παρά τα όσα πρεσβεύουν διαπρεπείς επιστήμονες, η κακοδαιμονία της χώρας δεν προέρχεται από την εθνική υποτέλεια, τη στρεβλή οικονομική ανάπτυξη ή τη μισαλλόδοξη πολιτεία. Οφείλεται -κατά την άποψή μας- στην περικεφαλαία του Κολοκοτρώνη. Πράγματι, αυτή η κορυφαία αμυντική θωράκιση των πολεμιστών με την απολλώνιας τελειότητας φόρμα, που θα ζήλευε ένας Μπενβενούτο Τσελίνι, τεκμηριώνει την ενιαία ιστορία των τρισχιλιετών Ελλήνων πειστικότερα από το έργο του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Η όψη της και μόνο βεβαιώνει τους κατοίκους οικισμών σαν τον Μαραθώνα, τη Σαλαμίνα και τη Σπάρτη πως είναι κατ' ευθείαν απόγονοι του Μιλτιάδη, του Θεμιστοκλή και του Λεωνίδα με τη διαμεσολάβηση του Μωραΐτη γέροντα και της αγέρωχης περικεφαλαίας του. Από το ύψος της αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε δυτική ή ανατολίτικη πρόκληση με την περιφρόνηση που της αξίζει. Πας μη Ελλην βάρβαρος.
Μετά ταύτα κάθε προσπάθειά μας, ατομική ή συλλογική, μειωμένων προσδοκιών ή μεγάλης πνοής δεν απαιτεί ευφυή σύλληψη, οργάνωση και μεθοδικότητα, αρκεί η επίκληση του έθνους των προαιώνιων Ελλήνων.
Και εάν οι επίμονες ερωτήσεις καχύποπτων μαθητών εξαναγκάσουν τον εθνικό κήρυκα να αποκαλύψει πως η αρειμάνια περικεφαλαία του ήρωα δεν ήταν παρά το κράνος ενός υπαξιωματικού και μισθοφόρου του βρετανικού στρατού, τότε ο εθνικός θρίαμβος εις βάρος των ανθελλήνων παίρνει διαστάσεις κοσμοϊστορικές. Και τούτο, αφού αποδεικνύεται περίτρανα πως εμείς, παρά τη μακροχρόνια σκλαβιά, δώσαμε μορφή στα όνειρα των φιλελεύθερων τρικολόρε διά της περικεφαλαίας, η οποία ως ακρόπολη υπερασπίζεται μέχρι σήμερα τις κεφαλές των Γάλλων δραγόνων και θωρακοφόρων, των Ιταλών φρουρών του Καπιτωλίου και όλων σχεδόν των πυροσβεστών ανά την Ευρώπη.
Και παρενθέτουμε τη χρήσιμη πληροφορία κατά την οποία «...μετέβη εις την Λευκάδα όπου κατά πρόσκλησιν των Αγγλων ετέθη (ο Κολοκοτρώνης) εις την υπηρεσίαν των με την υποχρέωσιν να παρασύρη και τους άλλους Ελληνας, οίτινες συνειργάζοντο μετά των Γάλλων... Τοιουτοτρόπως ουδέν άλλο επετύγχαμε παρά μόνον να υπηρετή πότε την Γαλλίαν και πότε την Αγγλίαν υποστηριζούσας τα αλληλομαχόμενα αλλά ίδιά των συμφέροντα». Εντούτοις επέστρεψε στη Ζάκυνθο με τον τιμητικό βαθμό του ταγματάρχη και έναν μετωπιαίο σταυρό στην περικεφαλαία, σύμβολο που κατά τον Ροΐδη προστάτευε τους μοναχούς από τις πονηρές σκέψεις και τις ψείρες. Αυτός ο κολοκοτρωνέικος σταυρός ίσως ώθησε τον κ. Αντ. Σαμαρά να δωρίσει στον Γιάννη Αντετοκούνμπο την εικόνα τού Αξιον Εστί «για να τον φυλάει από τις δύσκολες ώρες», ενώ την προηγουμένη ως αρχηγός της Νέας Ελλάδος κήρυττε την ανακατάληψη των ελληνικών πόλεων και την εκδίωξη των εισβολέων συμπατριωτών του Νιγηριανού -κατά την καταγωγή- γίγαντα του ΝΒΑ.
Αγαπητοί αναγνώστες, μπορεί η Αριστερά να απεργάζεται την επιστροφή στη δραχμή για να καταστραφεί η οικονομία, μπορεί να διώχνει τους επενδυτές επειδή αποστρέφεται την απασχόληση και την ανάπτυξη, υπερασπίζεται (πάντα η Αριστερά) τους βολεμένους και κοπανατζήδες για να βουλιάξει το Δημόσιο, εντούτοις οι κυβερνήσεις της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ διόριζαν υπεράριθμους στην ΕΡΤ αλλά -όπως δήλωσε ο κ. Σαμαράς- διόριζαν αριστερούς. Κατά αυτόν τον τρόπο μπορεί οι λαθρομετανάστες να έχουν μεταβάλει τη χώρα σε παράνομη χωματερή, εν τούτοις λίγο πριν πετάξει ο Αντετοκούνμπο για το NΒΑ έλαβε την ελληνική υπηκοότητα χάρη στις ενέργειες αθλητικών και πολιτικών παραγόντων. Και αυτά επειδή ο πρωθυπουργός φρονεί πως το να συγχωρείς τα λάθη των άλλων είναι απόδειξη αγαθών προθέσεων, αλλά αν συγχωρείς τις επιτυχίες των άλλων είναι εκδήλωση υψηλής γενναιοφροσύνης.
Ετοιμος να πουλήσει τη Ζέα στο επιτελείο του Ερντογάν με το κράνος του Κολοκοτρώνη στο κεφάλι ο κ. Σαμαράς ηγείται της εκστρατείας για τη σημαία, την πατρίδα και τη Νέα Ελλάδα. Γνωρίζει πως ο εθνικισμός είναι ό,τι κοινό έχουμε με τους ηλίθιους.
|
